دورنمایی از اخلاق پزشکی و رعایت حقوق بیمار در برخی متون طب سنتی ایران و اسلام

بررسی رابطه پزشک و بیمار و تاکید بر جایگاه حقوق بیمار در حوزه روابط اخلاقی و انسانی که در اعصار و قرون گذشته ریشه دارد، از اهمیت بالایی برخوردار است.

یافته های متون طب سنتی کهن نشان می دهد که از دیدگاه پزشکان و حکمای ایرانی و اسلامی، رعایت اخلاق پزشکی در حوزه حقوق بیماران و رابطه صحیح و منطقی بین پزشک و بیمار با تکیه بر رعایت اصول و موازین اخلاقی و آموخته های دینی از مهم ترین موضوعات پزشکی بوده است.

نرم خویی، خوش رفتاری، مهربانی، دلسوزی با بیمار، حفظ اسرار بیمار، احترام به بیمار، خردمندی و باسواد بودن پزشک، رعایت تقوا و دینداری، پرهیز از لهو و لعب و … از مواردی است که پایبندی پزشک به آن ها در راستای خدمت به بیمار و رعایت حقوق وی در متون پزشکی قدیم، بوده است.

برخی از متون کهن پزشکی که در این مطالعه بررسی شده است، عبارتند از: «الطب الروحانی» رازی، «کامل الصناعة الطبیة» علی بن عباس اهوازی، «ادب الطبیب» رهاوی، «المعالجات البقراطیة» ابوالحسن طبری، «مفتاح الطب» ابن هندو، «منهاج الدکان» ابوالمنی کوهین عطار، «خلاصة الحکمة» عقیلی خراسانی و … .