بابونه در متون طب سنتی ایران و اسلام

بابونه، از گیاهان دارویی بارز تیره كاسنی است كه چندین جنس دارد و در نقاط مختلف می روید. بوی خوش اندام های هوایی این گیاه از زمانهای قدیم مورد توجه بوده است. در متون پزشكی و دارویی كهن و نیز از نگاه دانشمندان ایران واسلام بابونه از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده است. برای مثال در آثار دیوسكوریدوس، جالینوس، ابن سینا، جرجانیو ابن بیطار با بیانهای متفاوت به خواص درمانی این گیاه از جمله در بیماریهای دستگاه عصبی، گوارشی و تنفسی اشاره شده است.گونه های بابونه شاملMatricariachamomillavar.chamomilla (بابونه شیرازی)، Matricariachamomillavar.recutita(بابونه معطر)، Tripleurospermumdisciforme(بابونه دشتی)، Anthemisnobilis L.(بابونه رومی) می باشند.در علم داروسازی گونه های مختلف این گیاه و تركیبات موجود در اسانس آن شناسایی و در درمان مورد استفاده قرار گرفته اند،در حال حاضر فراورده های مختلفی از بابونه به اشكال كرم، لوسیون، قطره خوراكی و پودر در بازار وجود دارد. در این مقاله سعی كردیم خواص درمانی بابونه در متون طب سنتی ایرانی و اسلامی را جمع آوری كنیم، پیشنهاد می شود كه با انجام مطالعات كلینیكال ترایال خواص بابونه در مقالات علمی تایید گردد.