جایگاه اخلاق پزشكی در طب سنتی ایران: مروری بر دستورالعمل های اخلاق پزشكی علامه قطب الدین شیرازی

زمینه: قطب الدین شیرازی فیلسوف، طبیب ، فیزیک دان ، ریاضیدان و منجم ایرانی ، از اطبای قرن هفتم هجری از نامداران مکتب طبی شیراز می باشد . ایشان صاحب کتب مختلفی در علم طب ، فلسفه ، قرآن و حدیث فیزیک ، جغرافیا و ریاضیات می باشد . از مولفات طبی وی می توان از ” تحفه سعدیه ” ،” الرساله فی البرص ” ، ” رساله فی امراض العین ” و ” شرح ارجوزه ی ابن سینا” نام برد . علامه در فصل سوم رساله ی ” فی بیان حاجه الی الطب والاطبا و وصایاهم” به بحث پیرامون اخلاق پزشکی پرداخته است که یکی از تفصیلی ترین بحث ها پیرامون موضوع اخلاق پزشکی در تاریخ پزشکی کهن ایران محسوب می گردد .

روش کار : در این مطالعه پس از بررسی مروری فصل سوم رساله ” فی بیان حاجه الی الطب و الاطبا و وصایاهم ” مقایسه ای ما بین توصیه های اخلاق پزشکی قطب الدین شیرازی و کد های اخلاقی معاصر انجام داده ایم .

نتیجه گیری : هر چند شباهت های متعددی بین توصیه های اخلاق پزشکی کلاسیک و توصیه های اخلاقی مطرح شده از سوی علامه جهت پزشکان وجود دارد ، اما تفاوت موجود در فلسفه اخلاق حاکم بر دو مکتب اخلاق پزشکی یعنی فلسفه اومانیستی در مقابل فلسفه خدامحور باعث ایجاد تفاوت هایی نیز شده است این تفاوت ها حتی در مواردی که توصیه های اخلاقی به ظاهر منطبق و یکسان توسط دو مکتب وجود دارد نیز قابل بازیابی است .