معرفی گیاه قرنفل
قَرَنفُل ( به انگلیسی: Sweet William ) گیاهی دوساله از جنس میخک‌ها (Dianthus)، راسته میخک‌سانان (Caryophyllales)، خانواده میخکیان (Caryophyllaceae) می باشد. نام اصلی آن کَرَن‌پهول از زبان هندی و به معنای «گل گوش» است که صورت عربی‌شدهٔ آن به شکل قرنفل درآمده‌است. کرن در هندی به معنای گوش و پهول به معنای گل است. زنان اهل هند آن را در سوراخ گوشواره در گوش می‌کردند تا بسته نشود. واژه کرن‌پهول در هندی بعدا به معنای عام گوشواره نیز به‌کار رفت. این گل را با نام های گل خدایان، قلم فور و میخک شاعر نیز می شناسند.
اگر در سایت های طب سنتی جستجو کنید اکثر سایت ها قرنفل را با میخک یکی دانسته اند و این کاملا اشتباه است و این دو گیاه جدا می باشند. در عکس زیر می توانید تفاوت بین این دو گیاه را متوجه شوید.
این گیاه دارای خواص درمانی بسیاری است که در ادامه به بیان آن ها خواهیم پرداخت. در گذشته از این گیاه برای خوش بو کردن دهان و از بین بردن بوی بد آن استفاده می شده است. یارم هر گاه در سخن می آید، بویی عجبش از دهن می آی، این بوی قرنفل است یا نکهت گل، یا رایحه ای مشک ختن می آید.
این گل جزو گل های معطر است. گلی معطر با رایحه دارچین و میخک که حس زنده بودن و زندگی را در هر کسی به تصویر می‌کشد. گل قرنفل، گیاهی بوته ای است که با رشد خود می‌تواند هر محیطی را زیبا و پر از شگفتی کند.
گل قرنفل، به علت زیبایی بی نظیری که دارد، انتخاب مناسبی برای نگهداری در محیط های مختلف است. رنگ گلبرگ های این گل تماشایی، طیف وسیعی از رنگ ها را شامل می شود که با ترکیبی رویایی عامل زیبایی این گل می باشد.
قرنفل به صورت بوته ای و متراکم رشد می‌کند، به همین علت بیشترین استفادهای که از گل قرنفل ی‌شود، کاشت در باغ، باغچه و محیط های رو باز است زیرا به گسترش و زیبایی که دارد می‌تواند محیط را از یکنواختی جدا کند و زیبایی‌های فضا را چندبرابر بیشتر کند.
ریخت شناسی گیاه قرنفل
قرنفل گیاهی است تقریبا دائمی با گل‌های کوچک، مخملی با پنج گلبرگ در نوع کم پَر و به رنگ‌های صورتی، سفید، قرمز، بنفش و مخلوط سفید و قرمز، که در دسته‌های 30 تایی در راس ساقه در یک گل‌آذین چترمانند با هم مجتمع می‌شوند. عمر گل‌ها به چند هفته می‌رسد.
برگ‌های آن سبز هستند و گاهی می‌توانید رده‌هایی از آبی تیره را هم در آن ها ببینید. این گل زیبا در اوایل بهار شکوفه می‌دهد و مدت زمان طولانی باقی می‌ماند.
خاستگاه گیاه قرنفل
خاستگاه قرنفل جنوب اروپا، روسیه و شرق آسیا می باشد ولی امروزه در اکثر نقاط دنیا کاشته می شود.
طبع گیاه قرنفل
طبع قرنفل خیلی گرم و خشک است.
*قبل از مصرف گیاهان دارویی و داروهای گیاهی حتما با پزشک متخصص طب سنتی مشورت نمایید و از مصرف خودسرانه پرهیز کنید*
خواص گیاه قرنفل
- برطرف کننده بوی بد دهان.
- تحریک دستگاه گوارش و کمک به هضم غذا و متابولیسم.
- درمان حالت تهوع و مشکلات گوارشی.
- کاهش دندان درد.
- کاهش عفونت‌های دهانی.
- تقویت کننده مغز و حافظه.
- پیشگیری از ابتلا به سرطان.
- کاهش استرس و آرام کردن تنش‌های روانی.
- رفع سر درد.
- تقویت اعصاب.
- رفع تنگی نفس.
- اشتها آور.
- تقویت عمومی بدن.
- درمان مبتلایان به بیماری وسواس.
- مقوی معده و جهاز هاضمه.
- تقویت کننده کبد و کلیه.
- برطرف کننده سکسکه.
- ترمیم قرنیه چشم.
- برطرف کردن لکه در چشم.
- درمان گرفتگی عضله.
- ضد تب.
- بهبود گردش خون.
- تقویت قلب و پیشگیری از بیماری های قلبی و عروقی.
- از بین بردن گاز، نفخ و درد معده.
- درمان قطره قطره ادرار کردن.
- اوژنول که ماده اصلی قرنفل است آرام کننده و ضد عفونی کننده است.
- کرم کش.
- جریان آنزیمی را افزایش داده و در نتیجه فعالیت گوارشی را تقویت می‌کند.
- کاهش گوش درد.
- بهبود حالت تهوع و استفراغ.
- بهبود درد های روماتیسمی.
- تقویت نیروی جنسی.
- درمان فلج و لقوه و صرع و امراض دستگاه عصبی.
- تسکین درد مفاصل.
طریقه مصرف گیاه قرنفل
برای رفع دندان درد و گوش درد یک قطره از اسانس و یا روغن قرنفل را روی دندان بمالید و یا در گوش بچکانید.
برای ترمیم قرنیه چشم و برطرف کردن لکه در چشم، می‌توان چند قطره از محلول آبی قرنفل در چشم چکاند.
مصرف چای میخک قطره قطره ادرار کردن را درمان می‌کند.
برای کاهش گوش درد یک قطره از اسانس یا روغن قرنفل را داخل گوش بچکانید.
برای بهبود حالت تهوع و استفراغ دو قطره از اسانس این گیاه را درون آب ریخته و میل کنید.
برای بهبود درد های روماتیسمی با روغن بادام و روغن قرنقل محل مورد نظر را ماساژ دهید.
جویدن قرنفل به همراه یک تکه کوچک از نمک معمولی به تولید بیشتر آب دهان کمک کرده و در نتیجه تحریک پذیری در گلو را کاهش می‌دهد و برای درمان سرفه موثر است.
یکی از خواص قرنفل کاهش استرس و آرام کردن تنش‌های روانی است. به این منظور مقداری آب را به همراه کمی برگ ریحان، برگ نعنا و میخک بجوشانید، سپس از این جوشانده برای تهیه چای سیاه استفاده کنید، این نوشیدنی را همراه با کمی عسل مصرف کنید. معجون گیاهی به دست آمده، تنش‌ها را تسکین می‌دهد.
عوارض احتمالی و موارد اجتیاط و منع مصرف گیاه قرنفل
با وجود گسترده بودن خواص میخک و توان فوق‌العاده این گیاه برای درمان انواع بیماری‌ها، زیاده‌روی در مصرف آن عوارضز را به دنبال خواهد داشت.
- موجب بیهوشی می‌شود.
- همانطور که گفته شد، میخک بسیار گرم است و بنابراین برای گرم مزاجان مناسب نیست و ممکن است باعث ناراحتی کلیه و روده‌ها شود. این گونه افراد باید میخک را با صمغ عربی مخلوط کرده و سپس بخورند.
- اگر این گل توسط حیوانات خانگی و یا کودکان خورده شود، عوارض گوارشی ایجاد می‌کند. علاوه بر این، شیره ای در داخل این گیاه وجود دارد که ممکن است باعث ایجاد حساسیت و التهاب پوستی شود پس آن را از دسترس کودکان و حیوانات دور کنید و با دستکش به امور هرس کردن آن بپردازید.
- زنان باردار و شیرده برای مصرف حتما با پزشک متخصص طب سنتی مشورت نمایند.
برای دسترسی به مجموعه جزوات و کتاب های مربوط به طب سنتی به لینک “ ” و همچنین برای شرکت در کلاس های آنلاین و اطلاع از محتوای کلاس های برگزار شده به لینک ”
منبع: تیم تولید محتوای طبایع
