| نویسندگان | سیدعلی مظفرپور , هدی شیرافکن , محمد تقوی , محدثه میرزاپور |
| چکیده | سابقه و هدف: میل به استفاده از مکاتب طب طبیعی، توجهی جهانی است که مورد سفارش سازمان جهانی بهداشت، قرار گرفته است. با هدف رسیدن به یک مکتب طبی تلفیقی، نیاز به شناخت تفاوتهای مکاتب طب سنتی با طب رایج می باشد. مواد و روش ها: با بررسی متون طب سنتی، مبانی پایه ای طب سنتی ایران بیان شده و با دیدگاه طب رایج، مقایسه شده است. یافته ها: یکی از تفاوت ها، اعتقاد به یک سامانه هوشمند و یکپارچه از دیدگاه طب سنتی ایران، با عنوان قوه مدبره یا طبیعت، در بدن انسان است که کلیه اعضا و سیستم های بدن انسان را اداره می کند. طبیعت، طبیب اول است و شان پزشک، تنها کمک به این قوه مدبره است.در طب رایج، معادلی برای این مفهوم وجود ندارد. تفاوت دوم، اعتقاد به تفاوت های فردی بین انسانها (مزاج) و استفاده از آنها در امر حفظ سلامتی، تشخیص و درمان است. هم اکنون معادل دقیقی از این مفهوم در طب رایج وجود ندارد، ولی گسترش پزشکی فرد محور (personalized medicine) راهی در جهت نزدیک شدن به دیدگاه مشترک در این زمینه است. نتیجه گیری: بهترین الگوی طب تلفیقی برای جامعه اسلامی ما، افزودن روش ها و ابزارهای طب رایج، در چارچوب مبانی اعتقادی طب سنتی ایران می باشد. |
| لینک دانلود مقاله | بررسی تفاوت مبانی طب سنتی ایران با طب رایج، برای ارائه یک الگوی طب تلفیقی |
| عنوان نشریه | اسلام و سلامت ، بهار 1393 |
