اثر ضد دیابتی عصاره آبی تیغه میانی گردو و دیابت شیرین در طب سنتی ایران

زمینه و هدف: در زمینه اثر کاهندگی قند خون برخی از گیاهان دارویی در مدل های حیوانی، گزارشات زیادی موجود می باشد. هم چنین در طب سنتی ایران نیز به اثر ضد دیابتی عصاره آبی تیغه میانی گردو اشاره شده است. این مطالعه، با هدف تعیین اثر عصاره آبی تیغه میانی گردو بر میزان قند پلاسمای خون موش صحرایی انجام شد.

روش بررسی: در این پژوهش، پس از جمع آوری گردو و جداسازی تیغه میانی آن، عصاره آبی این تیغه تهیه گردید، و پس از لیوفیلیزه شدن در حیوانات دیابتی (تزریق داخل صفاقی استرپتوزوسین) و سالم مورد ارزیابی قرار گرفت. محاسبات از طریق آنالیز واریانس یک طرفه (One Way Anova) برای مقایسه میان گروه های آزمایشی و گروه کنترل صورت گرفت و تفاوت میان گروه ها نیز با استفاده از Student’s T-Test اندازه گیری شد.

یافته ها: در آزمون OGTT تجویز تک دوز این عصاره با مقادیر 750، 250، 50 میلی گرم بر كیلوگرم کاهشی در میزان گلوکز پلاسمای حیوانات سالم ایجاد نکرد، در حالی که تجویز انسولین (5UL/Kg) موجب کاهش قند سرم در حیوانات دیابتی شد (P<0.001)، و هم چنین در اثر تجویز عصاره با مقادیر (1000، 750، 500، 250 میلی گرم بر كیلوگرم)، در میزان قند خون حیوانات دیابتی كاهش قابل ملاحظه ای مشاهده نگردید.

نتیجه گیری: از یافته های این مطالعه می توان نتیجه گرفت كه تجویز عصاره آبی تیغه میانی گردو تغییر قابل توجهی را در سطح سرمی گلوکز در مقایسه با گروه کنترل ایجاد نمی کند.