بررسی مقایسه ای علل، علایم و تاثیرات بیخوابی در انسان از منظر طب سنتی ایران و طب نوین

سابقه و هدف: قرآن کريم در چندين آيه به مساله خواب در شب و روز اشاره و آن را از آيات الهي و مايه آسايش انسان برشمرده است. در بررسي منابع روايي ذيل کلمه «خواب» تعداد 6031 و از هم خانواده هاي آن، همچون «خوابيدن و…» 2639 مورد مشاهده شد. شيخ الرئيس ابوعلي سينا اولويت در سته ضروريه را، ابتداء با رياضت، سپس ماکول و مشروب و پس از آن با خواب دانسته است. طب نوين خواب مناسب را براي سلامتي، ضروري و کمبود آن را عامل بسياري از مشکلات جسمي و رواني مي داند. در اهميت خواب همين بس که، محروميت از خواب در مدت چند روز منجر به مرگ مي شود، فلذا هم طب سنتي ايران و هم طب نوين به مساله خواب، توجه ويژه اي نموده اند. خواب مورد نياز بالغين در شبانه روز 6 تا 8 ساعت است که بر اساس سن و… تفاوت مي کند. در حال حاضر 30 تا 45 درصد افراد به يکي از انواع اختلالات خواب مبتلا هستند. بيخوابي شايعترين نوع اختلالات خواب بوده و نياز به ارزيابي دقيق علل زمينه اي دارد.

مواد و روش ها: روش بررسي در اين تحقيق، بصورت کتابخانه اي و با استفاده از منابع طب سنتي، طب نوين، منابع ديني و مقالات علمي بوده است. مطالب مرتبط با خواب و بيخوابي، علايم و عوارض ناشي از آن در هر دو مکتب، مطرح و در انتها با بررسي مقايسه اي بين اين دو، نتيجه گيري بعمل آمده است.

نتيجه گيري: طب رايج، طب سنتي و منابع اسلامي در رابطه با خواب، اختلالات خواب، علل و راه هاي رفع آن مطالب جامع و کاملي را ارائه نموده اند. مساله کمبود خواب و بيخوابي، تحت عنوان Insomnia در منابع طب نوين و “سهر” در منابع طب سنتي مورد بحث قرار گرفته است. علل بيخوابي در طب نوين ناشي از بيماري هاي داخلي و يا ناشي از بيماري هاي رواني و در طب سنتي، اسباب آن، درد، اندوه، شادي، خشم، … و البته همراه با عوارض متعدد مي باشد.