تجویز دارو یکی از اصلی ترین دغدغه های دانشجوی پزشکی پس از گذراندن دروس نظری و شروع کار بالینی است. زیرا دانشجو در دروس نظری، حجم زیادی از مطالب درباره داروهای مفرد و مرکب، اعم از نباتی، معدنی و حیوانی را از نظر گذرانده و در مورد هر دارو، افعال کلی، افعال شبه کلی، افعال جزئی، مضرات آن برای اندام های مختلف، مصلحات، بدل و جایگزین، و قدر شربت یعنی مقدار مصرف آن را خوانده است.
اما مگر ممکن است همه این اطلاعات را در یک لحظه، و آن هم در حالی که باید همه حواسش معطوف به دریافت علائم بیماری، سن، فصل، شغل، تاهل یا عدم تاهل، جراحی های انجام شده، داروهای مصرفی قبلی و فعلی و به طور کلی گرفتن شرح حال از بیمار باشد در نظر بیاورد و در نهایت به یک انتخاب درست برسد؟ قطعا توجه به این امور کار را بر وی دشوار می کند. از طرف دیگر، یک طبیب با وجدان همواره نگران خطای احتمالی چه در تشخیص و چه در درمان است زیرا خطاها گاهی جبران ناپذیر و غیر قابل بخشش می شوند. از سویی تجویز داروی مناسب برای بیمار، یکی از اصلی ترین دغدغه های وی به شمار می آید.
داروهای آبدست طبیب
- از میان داروهای دارای طبیعت معتدل یا درجه اول و درجه دوم، تعدادی به عنوان « داروهای آبدست طبیب » انتخاب شده اند. این داروها به خاطر آن که از نظر درجه تاثیر زیر درجه دوم قرار دارند به سرعت سبب بروز عوارض جانبی نمی شوند.
- از این جهت چنانچه طبیب در تشخیص بیماری دچار اشتباه شود، تجویز این نوع داروها باعث ایجاد بیماری جدید نمی شود و بر شدت و وخامت حال بیمار نمی افزاید، و چنانچه بجا تجویز شود، مانند تیری که به هدف می خورد، نجات بیمار را به همراه دارد.
مزایای داروهای آبدست طبیب
- در تشخیص افتراقی بین بیماری ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
- تغییر عمده ای در وضعیت بیمار ایجاد نمی‌کند و اگر به طور اشتباهی تجویز شده باشد، ضرری ایجاد نمی‌کند.
- زمانی که نیاز به تدبیر طولانی مدت وجود دارد، بدون ترس از عوارض جانبی می‌توان آن را تجویز کرد.
- به عنوان دارونما (پلاسبو) زمانی که بیمار به خاطر مشکلات نفسانی یا غیر نفسانی، توهم بیماری، … به مصرف دارو نیاز دارد تجویز می‌شود.
- وقتی سبب بیماری ضعیف باشد و تدبیر قوی لازم نباشد، به عنوان درمان به کار می‌رود.
- وقتی سبب بیماری قوی باشد و تدبیر قوی لازم داشته باشد، به عنوان کمک درمان کاربرد دارد.
معرفی کتاب آبدست طبیب در مکتب طب ایرانی
- کتاب داروهای آبدست طبیب در مکتب طب ایرانی تالیف استاد محمد عبادیانی پیرامون آموزش نسخه ها یا مفرداتی است که بی زیان یا کم زیان بوده و این داروها برای تازه فارغ التحصیلان تهیه می شوند تا اطبای جوان و تازه کار بتوانند با خیال راحت و بدون دغدغه خاطر، از آنها در درمان بیمارانشان بهره ببرند.
- این کتاب، شامل ۳۰ مفرده است که دارای طبیعت معتدل یا درجه اول هستند. این داروها به خاطر آن که از نظر درجه تاثیر در درجه دوم قرار دارند سبب عوارض جانبی نمی‌شوند و به عنوان داروهای آبدست طبیب به کار می‌روند.
فهرست مطالب کتاب داروهای آبدست طبیب در مکتب طب ایرانی
- سبب تالیف کتاب
- مقدمه
- آبدست اول : ارز (برنج)
- آبدست دوم : اسطوخودوس
- آبدست سوم : انجره ( گزنه)
- آبدست چهارم : بالنگو
- آبدست پنجم : بستان افروز (تاج خروس)
- آبدست ششم : بسد (بیخ مرجان)
- آبدست هفتم : بسفایج
- آبدست هشتم : تین (انجیر)
- آبدست نهم : جبن (پنیر)
- آبدست دهم : جرجیر (ترتیزک)
- آبدست یازدهم : جزر (هویج ایرانی)
- آبدست دوازدهم : جغرات (ماست)
- آبدست سیزدهم : جوز (گردو)
- آبدست چهاردهم : چای ختایی
- آبدست پانزدهم : خرفه
- آبدست شانزدهم : خل (سرکه)
- آبدست هفدهم : خولنجان
- آبدست هجدهم : خیار بادرنگ (خیار سبز)
- آبدست نوزدهم : دارچینی
- آبدست بیستم : دبق (کشمش کولیان)
- آبدست بیست و یکم : رامک
- آبدست بیست و دوم : زنجبیل
- آبدست بیست و سوم : سکنجبین (سر کنگبین)
- آبدست بیست و چهارم : شلجم (شلغم)
- آبدست بیست و پنجم : عین الدیک (چشم خروس)
- آبدست بیست و ششم : فلفل
- آبدست بیست و هفتم : قدومه شیرازی
- آبدست بیست و هشتم : کشکاب (ماءالشعیر)
- آبدست بیست و نهم : گز (اثل)
- آبدست سی ام : لوز (بادام)
نویسنده یا مترجم
نویسنده: استاد محمد عبادیانی
انتشارات
انتشارات نیاکان
