اصلاح خواب و بیداری در سنین و مناطق جغرافیایی مختلف از دیگاه طب سنتی ایرانی

سازمان بهداشت جهانی برای آنکه مردم از سطح تندرستی مطلوبی برخوردار باشند، طب سنتی را تکمیل کننده طب رایج قرار داده است. از مبانی مهم اصول طب کهن ایرانی، موضوع پیشگیری یعنی حفظ تندرستی بدن به کمک اسباب ششگانه بوده است. یکی از این اصول شش گانه که در اصلاح روش زندگی نقش پر اهمیتی دارد، خواب و بیداری است. علت خواب از نقطه نظر طب سنتی ایرانی، وجود رطوبت در مغز می باشد و اما. بیداری، عبارت از نفس برای جمیع اعضا و جوارح بدن معرفی شده است. لذا هدف از این بررسی اصلاح خواب و بیداری در سنین و مناطق جغرافیایی مختلف از دیدگاه طب سنتی ایرانی می باشد. در همین ار تباط روش کار در این مطالعه از نوع کتابخانه ای بوده که با بررسی کتابهای مرجع طب سنتی، از قبیل حفظ الصحه ناصری، حفظ صحت ناصرالحکما، ذخیره خوارزمشاهی، جامع الشرحین و قانون ابن سینا، انجام گرفته است. از آنجایی که تغییر در خواب و بیداری قادر به ایجاد تغییر در کیفیت و مزاج ابدان می با شد، قادر به ایجاد تغییر در جهت سلامتی یا بیماری نیز خواهد بود. بنابراین، تغییر در اسباب ششگانه منجمله خواب و بیداری، از دیدگاه طب سنتی دارای اهمیت خاص است. از این جهت در این مطالعه به بحث و بررسی خواب و بیداری به عنوان یک متغیر در دو شاخص سن و مناطق جغرافیایی مختلف پرداخته شده است. با توجه به مطالعه انجام شده و اهمیت برقراری خواب مناسب در راستای حفظ تندرستی می توان اینگونه نتیجه گیری کرد گرفت که خواب از دیدگاه طب سنتی در افراد و شرایط مختلف منجمله مناطق جغرافیایی مختلف، یکسان توصیه نمی گردد. تبیین یک ا لگوی صحیح خواب برای افراد در سنین و سرزمین های گوناگون در حفظ سلامت و پیشگیری از بیماری ها اهمیت شایانی در طب ایرانی دارد.