طرح ادغام سرشاخه خوشه طب سنتی ایران در ساختار ابَراصطلاحنامه « نظام زبان واحد پزشکی (UMLS)»

زمینه و هدف: نظام زبان واحد پزشکی (Unified Medical Language System=UMLS) یک هستی شناسی کلان در حوزه زیست پزشکی است. طب سنتی ایران فاقد جایگاهی در ساختار ابَراصطلاحنامه «نظام زبان واحد پزشکی » می باشد. هدف اصلی این پژوهش، ارائه طرحی جهت ترسیم جایگاه سرشاخه خوشه های طب سنتی ایران در ساختارِ ابَراصطلاحنامه نظام زبان واحد پزشکی «یو ام ال اس» و تبیین جایگاه و سهم طب سنتی ایرانی در واژگان و مفاهیم دانش جهانی پزشکی است.

روش بررسی: روش بررسی این مطالعه روش تحلیل سیستم است. با استفاده از روش تحلیل سیستم و با رویکردهای استقرایی، قیاسی و نیز تطبیقی یا استقرایی- قیاسی، ابَراصطلاحنامه نظام زبان واحد پزشکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: یک شناسگر واحد مفهوم (CUI=(Concept Unite Identifier، دو اصطلاح مترادف با شناسگرهای واحد اصطلاح (LUI = Lexical Unite Identifier) L0025131 و L6330122، دو مفهوم والد (parent) و نیا (ancestor)، نُه مفهوم که به همراه سرشاخه طب سنتی ایران به عنوان مفاهیم فرزند (child concepts) دو مفهوم والد و نیای فوق بودند، هجده مفهوم هم نیا (silbling concepts)، شش مفهوم اخص و پنج مفهوم مرتبط دیگر برای سرشاخه پیشنهادی طب سنتی ایران یافت شد و گونه معنایی (semantic type) «رشته یا حرفه زیست پزشکی» به آن اختصاص یافت.

نتیجه گیری: نتایج نشان داد که دامنه فعلی ابَراصطلاحنامه نظام زبان واحد پزشکی، جایگاه و دامنه ای کامل و رسمی از دانش طب سنتی ایران ارائه نمی کند و به همین دلیل، این ابَراصطلاحنامه نیازمند تبیین جایگاه و دامنه ای برای سرشاخه خوشه طب سنتی ایرانی است.