نقش حرارت در سلامت از دیدگاه طب سنتی و پزشکی نوین

حرارت در علم نوین کیفیتی است که باعث افزایش مولکول ها می شود . بقای انسان وابسته به نگهداری حرارت درونی تا حدی است که افعال بدنی در آن به درستی انجام گیرد. از دیدگاه طب سنتی ، حرارت دو نوع است : غریزی و اسطقسی .

حرارت غریزی ، حرارت ذاتی است که گرمی ان سوزندگی ، تعفین و فساد ندارد در طب سنتی ، برای تعیین گرمی و سردی ملمس بیمار از دست خود استفاده میکند ، اما ملمس بیمار برای تعیین حرارت غریزی بیمار کافی نیست . علاوه بر ملمس ، افعال اندام های رئیسه یعنی قلب ، مغز و کبد نیز باید بررسی شوند . حفظ حرارت غریزی و رطوبت ، نقش حیاتی در تندرستی و طول عمر دارد . هوا ، غدا و نوشیدنی ، خواب و بیداری ، حرکت و سکون ، احتباس و استفراغ و در نهایت،  اعراض نفسانی یا حالات روحی شش اصل اساسی حفظ حرارت غریزی هستند . تغییر کیفیات مانند حرارت منجر به ایجاد سوءمزاج در اندام ها و بیماری می شود . با وجود تفاوت میان تعاریف و اصطلاحات دو دیدگاه سنتی و نوین درباره حرارت ، در هر دو مکتب به اهمیت حفظ حرارت درونی بدن و نقش آن در سوخت و ساز و سلامت اذعان شده است . این تحقیق بر ان است زمینه ای برای توجه بیشتر پژوهشگران به مفاهیم پایه ای طب سنتی فراهم آورد .