درمان انسداد روده با صفرای گاو در طب سنتی ایرانی

در طب سنتی ایرانی، درمان مزاجی بر پایه تجربیات چندین هزار ساله استوار است كه آگاهی از آنها سبب می شود تا بتوان در درمان بیماری ها روش های كارآمدتری را در پیش گرفت. از جمله این بیماری ها انسداد روده است كه طب سنتی ایرانی با یکرویكرد اصولی در درمان دارویی آن موفق بوده است. انسداد روده با درمان های حمایتی ممكن است بهبود یابد، اما اگر انسداد نسبی به سمت انسداد كامل پیشرفت كند نكروز روده رخ می دهد و به جراحی به منظور خارج كردن قسمت درگیر روده نیاز می شود كه با عوارض و مرگ و میر بالایی همراه است. تحقیقات نشان داده درمان خوراكی با مسهل ها در بهبود نتایج درمان حمایتی انسداد روده و كاهش طول مدت بستری موثر بوده است؛ با این وجود تجویز خوراكی مسهل ها می تواند بالقوه خطر پارگی روده را به دنبال داشته باشد. در طب سنتی ایرانی، صفرای گاو به عنوان یکداروی جالی و با قدرت نفوذ بالا -كه ایجاد اسهال می كند- در درمان انسداد روده به شكل ضماد، حقنه و یا حمول به كار می رود. صفرای گاو حاوی اسیدهای صفراوی deoxycholic acid ،chenodeoxycholic acid و taurochenodeoxycholic acid است كه با افزایش ترانزیت كولونی، كاهش قوام و تسهیل حركت رو به جلوی محتویات روده و جلوگیری از رشد بیش از اندازه باكتری ها می تواند در كاهش علایم انسداد روده موثر باشد. از طرفی صفرای گاو به دلیل محتوای بالای اسید كولیك، نفوذ پوستی خوبی دارد و از آنجایی كه مصرف آن موضعی است در مقایسه با مسهل های خوراكی، كاربرد آن ساده تر و با خطر كمتری همراه است. در نتیجه این نظریه مطرح می شود كه استفاده از صفرای گاو به عنوان یکدرمان كمكی، می تواند موفقیت درمان انسداد روده را افزایش و نیاز به جراحی و در نتیجه عوارض و مرگ و میر را كاهش دهد