تفاوت جهان بينیها در طب اسلامی و طب غربی
- دکتر سید علی مظفرپور متخصص طب سنتی و از موافقان طب اسلامی در مقاله خود تحت عنوان «مقایسه نتایج عملی حاصل از جهانبینی غربی در طب رایج با طب اسلامی» این گونه بیان داشتهاند:
- طب اسلامی كه پشتوانه آن، مفاهیم توحیدی دینی است، نگاه خاصی به هدف زندگی، مرگ، تعریف سلامتی، نگاه به درد و دوا و وظیفه پزشک دارد كه در راستای اعتقاد به توحید، نبوت و معاد است كه این مسائل در طب غربی به شكل دیگری دیده میشود كه ناشی از مبانی اعتقادی غیر الهی آن است.
- در طب غربی، تشخيص بيماری، درمان، ساخت دارو، تأثير و پيشبينی اثربخشی آن، منحصر در علل مادی است، مرگ بيماران، يك مسئله عادی و معمولی است و تنبهی در آن نيست و يك پزشک حق دارد كه خود را شفادهنده بيمار بداند. لذا زمينه غرور در برابر خالق را برايش فراهم میسازد و جايی برای رشد معنویِ حقيقی، در اين فرهنگ فراهم نيست.
- تفکر غربی با تفکر اسلامی در موضوعات توحید؛ نبوت و معاد تفاوت اساسی دارند.
دیدگاه طب اسلامی
- دکتر مظفرپور همچنین در این مقاله خاطرنشان میکنند؛ ديدگاه طب اسلامی، ضمن معتبر شناختن علل مادی در امر درمان، معتقد است كه در حقيقت، درد و درمان از خداست و طبيب، مظهر اسم محيی و شافیِ حق است و ميزان تأثير دارو از تقدير خداست.
- ياد مرگ تنبه دائمی است. بنابراين رشد يافتن در چنين فضايی، طبيب را هرلحظه به اين اعتقاد میرساند كه او فقط ابزارِ رساندن دارو است و درمان از خداست و اين علم زمينه موحدپروری دارد.
- از طرفی چون موضوع علم طب، انسان است و انسان از روح و جسم تشکیل شده است، نوع نگرش به مبدأ و معاد، در نوع شناخت از انسان مؤثر است.
دکتر سید علی مظفرپور در همایش نظام سلامت در اسلام در فروردین 96، به ارائه سخنرانی با موضوع «مکتب طب اسلامی با رویکرد اخباریگری و سؤالات پیش رو» پرداختند، اما متأسفانه متن این سخنرانی موجود نیست که با شما به اشتراک بگذاریم.