ملاحظات اخلاقی در درمان طب سنتی با نگاه ویژه به اطفال (نشست عمومی 3)

بنابر تعریف سازمانی بهداشت جهانی ، طب سنتی مجموعه ای از دانسته ها، مهارتها و اعمال که بر پایه نظریه ها ، باورها و تجربه های بومی فرهنگ های مختلف است . خواه قابل شرح باشد یا نباشد، که در بهداشت و نیز پیش گیری ، تشخیص ، بهبود و مداوای بیماری های جسمی و ذهنی مورد استفاده قرار می گیرند. در بسیاری نقاط جهان وجود دارد از جمله مشهورترین انواع آن می توان به طب سنتی چین ، گیاه درمانی و طب اخلاطی ( به کار برده شده در طب سنتی ایرانی ) ، پزشکی جایگزین ، شمن باوری و آیورودا(به کار برده شده در طب سنتی هندی) می توان اشاره کرد . همه روشهای پزشکی جایگزین یا مکمل در فرایند درمان دارای بخشی غیر قابل تعریف و یا حلقه ای گم شده هستندکه از دیدگاه علم قابل بررسی نیست. این مساله که در این نوع پزشکی از بیمار چه خواسته می شود ، مشخص است و تاثیر ان بر بیمار نیز قابل ثبت و ضبط دقیق علمی و قابل تکرار و تجربه است ، اما بهبود از نگاه علمی قابل توجیه نیست .بیمار پسر 10 ساله با سابقه بستری ، 4 ماه قبل از بستری در این مرکز درمانی با تشخیص ویلسون در شیراز تحت درمان بوده به گفته پدر سیر درمانی رو به بهبود است . از حدود 3 ماه پیش با خواست خانواده و بنا به توصیه پزشک طب گیاهی ، درمان با دی پنی – سیلامین قطع و بیمار تحت درمان گیاهی قرار گرفته است . بنا به گفته پدر وجه هنگفتی نیز رد و بدل شده است . به مرور حال بیمار رو به وخامت گذاشته و مراجعات مکرر پدر به پزشک طبیب گیاهی تغییری در سیاست درمانی ایجاد نکرده است . بیمار در اردیبهشت 91 با کاهش سطح هوشیاری و علایم انسفالوپاتی کبدی به بیمارستان دیگری مراجعه کرده و سپس به این مرکز اعزام می شود در این مرکز به مدت 1 هفته بستری و متاسفانه پس از 1 هفته فوت نمود . این بیماری یک اختلال ارثی اتوزوم مغلوب در متابولیسم مس است که در آن تجمع مس در ارگان ها و بافت های مختلف دیده میشود .