بررسی فراوانی علائم مثبت سوءمزاج ها از دیدگاه طب سنتی ایران در بیماران با قطع یا کاهش خونریزی رحمی

مقدمه و هدف: قطع یا کاهش خونریزی قاعدگی از شایعترین اختلالات ژینوکولوژیک در سنین باروری است. درمانها اکثرا شامل قرصهای هورمونی می باشد که واجد عوارضی زیادی می باشد. طب مکمل علیرغم آنکه هنوز کاملا اثبات نشده ولی امروزه مدافعان زیادی دارد. امروزه روند رو به رشدی در تلفیق طب مکمل با طب رایج و تبدیل آنها به طب تلفیقی وجود دارد. طب سنتی ایران یکی از غنی ترین پایه های طب مکمل بوده و از اصطلاح «احتباس طمث» برای هر دو بیماری استفاده می کند. در مبانی طب سنتی یکی از علل اصلی بیماری ها سوءمزاج بوده که دانستن آن محور درمان است. هدف این مطالعه بررسی فراوانی علائم سوءمزاج ها، در مبتلایان به احتباس طمث می باشد.

مواد و روش ها: با مراجعه به کتب مرجع طب سنتی ایران فرم محقق ساختی (پرسشنامه – فرم اطلاعاتی) بر اساس علائم سوءمزاج ها تهیه شد. نمونه ها 69 خانم مبتلا به احتباس طمث (کاهش یا قطع خونریزی رحمی) در سنین باروری 15 تا 45 سال بودند.

یافته ها: در این مطالعه فراوانی هر یک از علائم سوءمزاج ها به تفکیک، بدست آمد. همچنین سوءمزاج بارد (در مقایسه بین سوءمزاج های بارد و حار)، سوءمزاج یابس (در میان سوءمزاج های رطب و یابس) و سوءمزاج بلغمی و سپس سوداوی (در میان سوءمزاج های مادی) رتبه بالاتری داشتند.

نتیجه گیری: در متون طب سنتی نیز دقیقا به همین سوءمزاج ها و با همین ترتیب ذکر شده است. شاید بتوان احتباس طمث را با سوءمزاجهای بدن بارد، یابس، بلغمی و سوداوی در ارتباط دانست. در کل با توجه به تطابق نتایج با متون طب سنتی پیشنهاد می شود که با اطمینان بیشتری به مفاد این مکتوبات و ترتیب و اهمیتی که در مطالب ذکر شده است به عنوان منبع موثق در مطالعات استفاده شود.