مروری بر ساختار و عملكرد پوست از ديدگاه طب سنتی ايران و بررسی تطبيقی اجمالی آن با ديدگاه طب رايج

حکمای طب سنتی با تکیه بر مشاهدات بالینی خود و تجربه ی گذشتگان به تبیین ساختار و عملکرد تک تک اعضای بدن پرداخته که در این میان، پوست به دلیل در دسترس بودن و تظاهرات بالینی مشهود، از جایگاه ویژه ای برخوردار است. این مطالعه با هدف بررسی منشا جنینی، آناتومی و فیزیولوژی پوست از دیدگاه مکتب طب سنتی ایران و بررسی تطبیقی اجمالی آن با دیدگاه مکتب طب رایج انجام شده است. ابتدا داده ها با کلیدواژه های مربوطه از کتب معتبرطب سنتی ایران است اخراج و سپس جست وجو در پایگاه های علمی Google scholar، PubMed و Scopus صورت گرفت. در دیدگاه طب ایرانی پوست از حیث منشا جنینی درحقیقت عضوی شبیه به عصب است و دارای قوام بافتی معتدل بوده که از ترکیب لیف و پایانه های عصبی، گوشت و رگ های باریک شکل گرفته است. از جمله مهم ترین عملکردهای پوست در این دیدگاه می توان به مکانیسم محافظتی پوست، تهویه و تنظیم حرارت بدن، حس لامسه و دفع بخشی از فضولات بدن اشاره نمود. در منابع طب نوین پوست به لایه های اپیدرم، درم و هیپودرم تقسیم شده و لایه ی اپیدرم مشابه بافت عصبی منشا اکتودرمی دارد. محافظت از بدن، فعالیت حسی، تنظیم دمای بدن، تبادل گازها، جذب اشعه ی فرابنفش و دفع الکترولیت های اضافی بدن به عنوان اهم عملکرد پوست از دیدگاه طب رایج قلمداد می گردد. با بررسی اجمالی در زمینه ی منشا جنینی، ساختار و عملکرد پوست چنین استنباط می گردد که در بسیاری ازجهات، بین دیدگاه های این دو مکتب طبی تشابهات جدی دیده می شود.