تصمیم کشور روسیه
پس از انتشار تحقیقاتی که نشان می داد بذر های دست کاری شده موجب تومور های سرطانی می شود، دولت روسیه ورود بذرهای کمپانی مونسانتو به این کشور را ممنوع کرد و در سال 2014 مدودف، نخست‌وزیر روسیه، ممنوعیت ورود هرگونه محصولات دگرژن‌شده را اعلام کرد. افتخار روسیه این است که از طریق گسترش باغچه‌های خصوصی خانوادگی، موسوم به «داچا»، مردم چهل درصد محصولات غذایی مورد نیاز خویش را تأمین می‌کنند…
وضعیت سایر کشورها
استفاده از محصولاتی که تغییر ژنتیک داده شده اند، تنها در 26 کشور (عموماً کشورهای جهان سومی) مجاز است. در اروپا تاکنون حداقل 17 کشور اروپایی تولید محصولات تراریخته را به‌طور کلی منع کرده اند. واردات تراریخته ها ازخارج اتحادیه هم حداکثر با 1% تراریختگی و با زدن برچسب آزاد است. مصرف این محصولات پرخطر در روسیه طی یک دهه اخیر از 12 درصد به تنها 0.02 درصد رسیده است.
39 کشور پیشرفته اروپایی و آسیایی جهان نظیر کشورهای اتریش، سوئیس، آلمان، ژاپن، فرانسه، ایتالیا، ایرلند شمالی، صربستان، مجارستان، یونان، بلغارستان، لوکزامبورگ، هلند، روسیه، لهستان، اسلونی، کراوسی، نیوزلند و …. ، پس از دو دهه تجربه جهانی ناموفق، اقدام به ممنوعیت کشت، تولید و واردات محصولات تراریخته کرده اند.حتی رژیم غاصب و اشغال‌گر حاکم بر فلسطین که در عرصه بیوتکنولوژی پیشرفته به شمار می‌رود، ممنوعیت مطلق واردات و تولید این محصولات را به مورد اجرا گذاشته است.
علت استفاده از محصولات دستکاری شده ژنتیکی
براساس گزارش سازمان ملل و مراکز تحقیقاتی معتبر میزان تولید محصولات کشاورزی در جهان بیش از میزان مصرف کل جهان است و برای 14 میلیارد انسان غذای کافی وجود دارد، مشکل در تولید نیست، بلکه در درجه اول در توزیع ناعادلانه و سپس استفاده از روش های غیرعلمی کشاورزی در کشورهای در حال توسعه و فقیر است. به گفته همین منابع، مشکل تولید و گرسنگی در جهان با توسعه کشت و صنعت محصولات و گیاهان تراریخته حل نمی شود و کشورهای در حال توسعه نیازی به فناوری تراریخته برای رفع مشکل تولید ندارند،بلکه با روش های نوین کشاورزی مبتنی بر دانش و فناوری افزایش محصول بدون دستکاری ژنی جبران خواهد شد.
