ترکیب درمان شناختی-رفتاری، تدابیر طب سنتی ایران و برخی از عوامل محیطی، بر بی خوابی زن میانسال: مطالعه ی موردی

زمینه و هدف: بی خوابی، یکی از مشکلات شایع در دنیای امروز است که پیامدهای مربوط به سلامت، عملکرد و اقتصاد را به دنبال دارد. عوامل گوناگونی باعث اختلالات خواب می شود. در پژوهش حاضر، از ترکیب درمان شناختی-رفتاری، طب سنتی ایران و برخی از عوامل محیطی، برای درمان بی خوابی زن میانسال استفاده شده است. روش بررسی: پژوهش حاضر، یک طرح مطالعه ی موردی است. کیس مورد نظر، خانمی چهل و پنج ساله بود که با علائم بی خوابی مراجعه کرده بود. با استفاده از مصاحبه ی تشخیصی و شاخص کیفیت خواب پیتزبورگ، کیفیت خواب وی، پایین تشخیص داده شد. برای درمان، از راهکارهای رفتاری-شناختی استفاده شد. همزمان، از مراجع خواسته شد یک دستگاه اسپلیت در اتاق خواب خود نصب کند. همچنین، به منظور تعدیل مزاج، مراجع به پزشک طب سنتی ارجاع داده شد. راهکارهای شناختی-رفتاری، دستورهای تغذیه ای و غیرتغذیه ای پزشک طب سنتی و استفاده از اسپلیت به مدت یک ماه، توسط مراجع رعایت شد. یافته ها: با استفاده از مصاحبه و نیز، شاخص کیفیت خواب پیتزبورگ، وضعیت خواب مراجع سنجیده شد که بهبود نسبی کیفیت خواب او را نشان داد. یک سال بعد از شروع درمان، مجدداً، وضعیت خواب وی سنجیده شد که بهبودی بیشتری را نشان داد. نتیجه گیری: بنابر تحقیق حاضر، ترکیب درمان شناختی-رفتاری، تدابیر طب سنتی ایران و عوامل محیطی بر بهبود خواب مراجع تأثیر داشته است. پیشنهاد می شود تأثیر ترکیب درمان شناختی-رفتاری، تدابیر طب سنتی ایران و عوامل محیطی بر کابوس و سایر اختلالات خواب در گروههای سنی متفاوت زن و مرد بررسی شود.