فصد در بیماری های کبد از دیدگاه طب سنتی ایران

در طب سنتی ایران، فصد جزء اعمال بداوی می باشد و تجویز به جای آن اثر درمانی بارز و استفاده نابجای آن آسیب جدی به بیمار می زند. بنابراین اشراف به کاربرد صحیح آن در درمان بیماری های کبد به یکی از اعضای رئیسه، حایز اهمیت می باشد. در این مطالعه با استناد به کتابهای اساسی طب بخصوص قانون، ذخیره خوارزمشاهی، کامل الصناعه و اکسیر اعظم تمامی بیماری های کبد مطالعه شدند و با آوردن شاهد از کتابها، برای هر بیماری لزوم فصد و ورید مربوطه یا ممنوعیت فصد در آن بیماری بررسی شد. نتایج در دو جدول کاربردی بیان گردید و مشخص شد بیماری های کبد را بر مبنای تجویز فصد، به هفت گروه می توان تقسیم کرد. فصد تنها در سوء مزاج دموی و اورام دموی جزو اولین اقدامات درمانی است و در سایر موارد جزئی از برنامه درمان می باشد. مهمترین ممنوعیت فصد ابتلای کبد به بیماری های بلغمی است و انجام فصد در این بیمارن آسیب جدی به آنها خواهد زد. در برخی از بیماری ها خون خارج شده توسط فصد جنبه تشخیصی دارد. نکته دیگر آنکه چون فصد یک رگ همزمان روی چند عضو اثر می گذارد بنابراین توصیه می گردد در صورتی که به هر علتی برای بیماری، فصد تجویز شود وضعیت کبد مد نظر باشد تا به آن آسیبی نرسد.