تبخال چیست؟
تبخال ویروسیست که از فرد به فرد دیگری انتقال پیدا می‌کند و دارای واکسن یا درمان کامل نیست. به طور ضعیف در بدن باقی می‌ماند، فقط در زمان های محدودی خود را بر روی پوست نشان می‌دهد. به گفته محققان، در واقع این بیماری زمانی مجال بروز پیدا می‌کند که سیستم دفاعی بدن به صورت چشم‌گیری دچار اختلال گردد و نتواند از فعالیت ویروس جلوگیری کند.
این ویروس به صورت التهاب و تاول روی پوست ظاهر می‌شود. بعد از حدود یک تا دو هفته، معمولا بدون نیاز به درمان کم‌کم از بین می‌رود. در مواقع حاد و فراگیری زیاد، ویروس ممکن است دچار عفونت در آن ناحیه و نیز زمینه‌ساز برخی از بیماری‌ها گردد.
این ویروس در اکثر نقاط پوست ظاهر می‌شود ولی در قسمت‌هایی مانند صورت، دهان، چشم ، مغز، دست، آلت تناسلی و… بیشترین احتمال به وجود آمدن را دارد و اکثرا در این نقاط به خصوص دهان و دستگاه تناسلی دیده می‌شود.
آیا برای تبخال راه درمان وجود دارد؟
متاسفانه هیچ درمان قطعی برای ویروس تبخال وجود ندارد. اما روش‌های درمانی برای تسکین زخم‌های تبخال وجود دارد.
پماد و کرم
پمادهای ضد ویروسی، مانند پنسیکلوویر (دناویر) و دوکوزانول (Abreva) درد را کنترل کرده و بهبودی را سرعت می‌بخشند. اگر به محض ظاهر شدن علائم اولیه، از این پمادها استفاده شود، موثرتر خواهند بود. پمادهای ضد ویروسی باید ۴ تا ۵ بار در روز بر روی زخم اعمال شوند.
دارو درمانی
داروهای ضد ویروسی خوراکی مانند آسیکلوویر (Zovirax)، والاسیکلوویر (Valtrex) و فامسیکلوویر (Famvir) در زخم‌های تبخال قابل استفاده هستند. در واقع این داروها باعث حذف ویروس از بدن نمی‌شوند بلکه از انتقال ویروس به سایر افراد جلوگیری می‌کنند. این داروها فقط با نسخه در دسترس هستند.
در صورت بروز عوارض، داروهای ضد ویروسی را باید استفاده کنید. مصرف داروی مسکن مانند استامینوفن به کاهش هرگونه درد کمک می‌کند. کرم‌های حاوی لیدوکائین یا بنزوکائین نیز در تسکین درد موثر هستند.
کرم زینک اکسید موضعی ممکن است مدت زمان زخم‌های تبخال را کوتاه کند. طبق مطالعات، اکسید روی، بهبود تبخال را به طور متوسط، یک و نیم روز کوتاه‌تر می‌کند. اکسید روی همچنین باعث کاهش تاول، درد، خارش و سوزن سوزن شدن می‌شود.
علت تبخال از نظر پزشکی جدید چیست؟
تبخال معمولا توسط ویروس تب خال ساده یا هرپس سیمپلکس (herpes simplex virus) ایجاد می‌شود. ویروس هرپس سیمپلکس یا ویروس تبخال نوع 2 عامل ایجاد تبخال تناسلی است. هر چند هر دو می‌توانند در صورت یا پرینه و ناحیه تناسلی زخم ایجاد کنند.
پیشگیری از تبخال در پزشکی جدید چگونه است؟
- تاکنون چند واکسن متعدد برای مقابله با ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۱ و ۲ ساخته شده است. اما مشکل اینجاست که این واکسن‌ها تنها از افرادی محافظت می‌کنند که تا به حال به این ویروس آلوده نشده باشند. مصرف داروهای ضد‌ویروس هم می‌تواند از تشکیل ضایعات تبخال جلوگیری کند.
- با این‌حال، ساده‌ترین راه پیشگیری از تبخال این است که افراد مبتلا به تبخال را نبوسید. از وسایلی مثل قاشق، چنگال، لیوان و حوله به طور مشترک استفاده نکنید. زیرا تبخال از راه بوسیدن و مصرف مشترک وسایلی که با لب‌ها و پوست اطرافشان در تماس است، منتقل می‌شود.
درمان تبخال در طب جدید چگونه است؟
- درمان دارویی، ضد ویروس اسیکلوویر است که در درمان‌های علامتی نیز استفاده می‌شود. داروهای موجود در بازار والاسیکلوویر نام دارد و به شکل قرص در بسته‌های ۵۰۰ و ۱۰۰۰ میلی‌گرمی در داروخانه‌ها عرضه می‌شود. والاسیکلوویر در واقع یک پیش داروست که در بدن به آسیکلوویر تبدیل می‌شود. پمادهای ضد ویروس مانند: میرتوپلکس، آفتوپلکس و ملیسان نیز در تسکین علایم بسیار کمک‌کننده هستند.
- در تمامی این داروها رعایت یک نکته ضروری است. آن هم اینکه با مشاهده اولین علایم سوزش یا خارش و گزگز شدن پوست بایستی درمان را آغاز کرد تا نتایج سریع‌تر و بهتری مشاهده شود. داروهای ضد ویروسی می‌توانند نشانه‌ها را تضعیف کرده و دوره عفونت را کاهش دهند و در پیشگیری از عود آن‌ها مؤثر هستند. معمولاً مقاومت به دارو و آثار جانبی دراز مدت ایجاد نمی‌شود. حملات بعدی خفیف‌تر از حمله اولیه‌است.
- عفونت بهبودی کامل نمی‌پذیرد اما هدف از درمان آن، تسکین نشانه‌هاست. اهداف درمانی عبارتند از: پیشگیری از گسترش عفونت، کنترل بیماری، کاهش بروز خطرات، کاهش درد، شروع برنامه‌های آموزشی و مشاوره‌ای و استفاده از داروهای ضد ویروسی.
نکته های مهم بیماری های عفونت تناسلی از نظر طب جدید چیست؟
تبخال‌ها و به خصوص تبخال تناسلی باعث بیماری‌های زمینه‌ای و عفونتی شدیدی می‌گردد، راهکارهای بسیاری مهمی از نظر پزشکی برای این مشکل وجود دارد که در زیر به آن اشاره شده است:
- داروهای تجویز شده در درمان عفونت تناسلی باید کامل مصرف شود. درمان نیمه‌کاره علاوه بر باقی‌ماندن بیماری می‌تواند سبب مقاومت دارویی شود.
- در درمان برخی از عفونتهای تناسلی باید زن و شوهر هر دو داروی همزمان مصرف نمایند.
- در طول مدت درمان عفونتهای تناسلی باید از نزدیکی خودداری و حتی‌الامکان از کاندوم استفاده کرد.
- رعایت بهداشت دستگاه تناسلی از جمله انتخاب لباس زیر و نظافت ناحیه تناسلی به بهبود سریع‌تر عفونت‌ها کمک می‌کند.
- اگر پس از پایان دوره درمانی هنوز علامت‌های عفونت باقی‌مانده، باید برای معاینه و آزمایش بیشتر و شاید شروع داروی جدید به پزشک یا ماما مراجعه کرد.
- از خوددرمانی پرهیز گردد.
- از پوشیدن لباس‌های تنگ و چسبان و لباس زیر غیر نخی خودداری گردد. چرا که به علت عدم جریان هوا در ناحیه تناسلی محیط برای رشد میکروب‌ها و سایر عوامل بیماری‌زا مناسب می‌شود.
- لباس زیر باید در فاصله‌های زمانی کوتاه عوض گردد و پس از شستشو در برابر آفتاب یا با اتو خشک شود.
- رعایت بهداشت فردی مثل استحمام مرتب، کوتاه بودن ناخن‌ها، شستشوی دستها قبل و پس از اجابت مزاج، شستشو و خشک‌کردن ناحیه پرینه، عوض کردن مرتب پدهای بهداشتی در طول روزهای قاعدگی ضروری است.
- بهترین راه برای جلوگیری از عفونتهای تناسلی استفاده از کاندوم در هنگام مقاربت است. کاندوم علاوه بر جلوگیری از بارداری مانع از تماس میکروب‌ها بین زوجین می‌شود.
- پس از پایان نزدیکی، شستشوی قسمت خارجی اعضای تناسلی و همچنین تخلیه ادرار می‌تواند سبب پیشگیری از عفونتهای تناسلی شود.
- افراد مبتلا به بیماری دیابت یا زنان باردار آمادگی بیشتری برای ابتلا به عفونتهای تناسلی دارند لذا این افراد به مراقبت بیشتری نیاز دارند.
- حداکثر زمان استفاده از پدهای بهداشتی در هر روز قاعدگی شش ساعت است. تعویض به موقع آن از انتشار بوی بد و بروز احتمالی عفونتهای تناسلی جلوگیری می‌نماید.
