زالواندازی یک تجربه تاریخی و یک دانش کهن است که ایرانیان مهارت بالایی در به کارگیری آن داشته‌اند. درمان به وسیله زالو قطعا یکی از اسرار طول عمر است که تمدن جدید به تازگی به اهمیت آن پی برده است.
تأثیر شگفتی که زالواندازی در علاج بیماری‌ها دارد به راستی اعجاب‌آور است. پزشکان طب سنتی در چند دهه اخیر کوشیده‌اند تا با به رخ کشیدن هنر ایرانی و پیشرفت‌های بزرگی که در زالواندازی داشته‌اند، محافل پزشکی جهان را متوجه خود کنند اما این موضوع نیز مانند سایر موضوع‌ها مورد بی‌مهری برخی مسئولان قرار گرفته و بر گسترش این پدیده بزرگ که بر پایه علم و دانش پیشینیان ما نهاده شده مخالفت می‌ورزند.
زالواندازی سابقه چند هزار ساله دارد و در قرون قبل از میلاد مسیح (ع) به کار گرفته می‌شده است. زالواندازی توسط ایرانی‌ها به اوج پیشرفت و کارایی رسید. اما متاسفانه اکنون کشورهای غربی در حال سرقت آن هستند و مسئولان ما در خواب.
بوعلی سینا درباره زالو اندازی می گوید:
زالو بهتر از حجامت خون تباه را بیرون می‌کشد. زالو را ابتدا سرازیر نگه دارید تا استفراغ کند و محتویات شکمش بیرون آید سپس اندکی خون بره به او بدهید. سپس مواد چسبنده و مضر بدن او را با بوراکس پاک کنید. جایی را که می‌خواهید زالو بیاندازید با دست مالش دهاید تا سرخ شود. بهتر آن است که پس از جدا شدن زالو، محل گزش او را حجامت برنهید تا احیانا اگر آزار و عفونتی بر اثر نیش زالو عارض شده، از بین برود. اگر پس از زالواندازی خون بند نمی‌آید مازوج سوخته، نوره، خاکستر یا سوده نرم ( یا پودر باقلا و زردچوبه) استعمال شود. زالواندازی برای بیماری‌های پوست از قبیل جوش‌ها، دمل‌ها، لکه‌های سیاه و نقطه‌های سیاه و سپید و … مفید است.
زالو اندازی و مزاج شناسی
کسانی که می‌خواهند علم زالواندازی را یاد بگیرند باید به مزاج‌شناسی تسلط کامل داشته باشند چرا که زالو اندازی ابزاری برای تعادل بخشیدن به اخلاط بدن و در حقیقت یک پاکسازی برای دفع اخلاط اضافی و غیر طبیعی است تا سوء مزاج بیمار به مزاج طبیعی باز گردد.
قبل از زالو اندازی به این نکات توجه کنید:
- برای اثربخشی بیشتر زالودرمانی، از چند روز قبل از زالواندازی، با مشورت پزشک معالج خود از داروهای ملیّن و مسهل استفاده نمایید.
- یک راه ساده این است که روزی یک قاشق غذاخوری خاکشی را در یک لیوان آب داغ ریخته کمی شیرین و میل کنید.
- قبل از اقدام برای زالو اندازی موضع مربوط را ابتدا با آب و صابون و سپس با آب فراوان بشویید چرا که زالوها به انواع «بوها»- حتّی بوی عرق- حسّاسند و هر گونه بویی(بوی صابون، عطـر، روغن های مالشی، اودکلن، موادّ آرایشی، ضدّ عفونی کننده‌ها مثل بتادین، الکل، ساولن و …) باعث کاهش تمایل آنها در چسبیدن به پوست می‌شود. توصیه می‌شود از دو روز قبل از زالواندازی، از مواد فوق استفاده نشود.
- از 12 ساعت قبل از زالواندازی از رابطه زناشویی بپرهیزید.
- اگر محل زالواندازی موهای بلندی دارد، آنها را کاملا کوتاه کنید یا درصورت امکان بتراشید.
- در هنگام مراجعه برای زالواندازی، روی موضع زالواندازی لباس‌های گشاد و راحت بپوشید. این کار، زالواندازی و پانسمان بعد از آن را تسهیل می‌کند.
- در حالت ضعف، گرسنگی، تشنگی و بی‌حالی شدید، (و خانم‌ها، در ایّام عادت ماهیانه و بارداری) زالو نیندازید.
- زالواندازی بانوان در زمان شیردهی باید با توجّه به وضعیت جسمانی و تنها با توصیه پزشک انجام شود.
- اضطراب باعث تنگ شدن عروق و کاهش تمایل زالوها به خون‌خواری می‌شود. پس در هنگام زالواندازیّ آرام و راحت باشید.
- در صورت مصرف داروهای رقیق‌کننده خون، (آسپرین، وارفارین، دی پریدامول و ….) پزشک را در جریان بگذارید.
