خواص و مزاج به شیرین در طب سنتی

خواص و مزاج به شیرین در طب سنتی، این گونه بیان گشته است که :

• مزاج “به” شیرین گرم و تر است. هرچه مزه آن به سمت ترشی برود سردی و خشکی آن بیشتر می‌شود.
• بوییدن هر نوع بهی نشاط آور است و سبب بهبود تنگی نفس نیز می‌شود.
• ترکیب شربت به با شربت لیمو برای نشاط و تقویت قلب بی‌نظیر است.
• به شیرین در خواص مربوط به قبض مانند رفع اسهال و رفع سستی دهانه معده و … نسبت به به ترش مزه ضعیف‌تر است.
• مصرف به شیرین به طور کلی برای افراد سرد مزاج مناسب‌تر است.
• جرم به دیرهضم بوده و برای روده‌ها مضر است؛ همچنین موجب اختلال در هضم غذا و گرفتگی مجاری می‌شود، ولی آب به، به تنهایی برای معده و هضم مفید می‌باشد.
• به باید بعد از غذا خورده شود و مصرف آن قبل از غذا باعث بستن شکم و یبوست می‌شود.
• مکیدن آب به، دهان را خوش بو می‌کند.
• مقوی قلب، مغز و اعصاب است.
• يكي از خواص به شیرین، مدّر بودن آن است بنابراین برای پاکسازی و شستشوی کلیه و مجاری ادراری مفید است.
• لعاب دانه‌های آن که به (به دانه ) معروف است برای درمان گلو درد و سرماخوردگی مفید است.
• خاصیت غذایی “به” نسبتاً زیاد بوده ولی نوع ترش آن دیرهضم است.
• جویدن “به” حتی اگر قورت داده نشود باعث پاکسازی دهان و دندان‌‌ها شده، دهان را خوشبو کرده و اثرات مفیدی برای مغز دارد.
• در زنان باردار هم بوئیدن “به” ویار را مهار می‌کند. تهوع بارداری را رفع می‌کند، جنین را از سقط محافظت می‌کند.
• به اشتها را تحریک کرده و به هضم کمک می‌کند.
• مانع قی و خمار است و سبب تسکین تشنگی می‌شود.
• به، قابض است، قبض طبع می‌آورد و خونریزی‌های داخلی را بند می‌آورد.
• مانند سیب می‌توان آب به را گرفته و رب به درست کرد.

مصرف زیاد به، به چه افرادی توصیه نمی‌گردد؟

• مصرف زیاد به، به کسانی که مبتلا به انسداد مجاری هستند، توصیه نمی‌شود جون جرم به دیرهضم است و باعث تشدید گرفتگی مجاری می‌شود.
• مضر روده (جرم آن) است و کسانی که مشکلات گوارشی دارند بهتر است فقط آب به را مصرف کنند.
• چون دارای مزاج گرم است، مصرف زیاد آن به گرم مزاجان توصیه نمی‎شود

مصلح به شیرین چیست؟

مصلح و بهبود دهنده خواص و مزاج به شیرین ، مصرف آن همراه انیسون یا عسل و مربا کردن آن با عسل است.