گیاه دارویی علف شور بر مبنای نظر اطبای طب سنتی دارای طبیعت سرد و خشک میباشد.
معرفی علف شور
- بوتهای یکساله، ساقه و برگهای آبدار و گوشتی، دارای انشعابات و شاخههای گسترده بر روی اراضی شور و بحالت کپهای دیده میشود.
- گياهى ايستا، به ارتفاع ۱۵ تا ۱۵۰ سانتىمتر که توسط بذر تکثير مىيابد. ساقهٔ آن از پائين تا بالا منشعب بوده و ظاهرى درختچهاى دارد. انشعابات آن باريک و محکم و فاقد کرک هستند.
- برگهای این گیاه دارویی کوتاه، آبدار و گوشتی، گلهایی سبز متمایل به زرد و میوههایی رنگین که در فصل پاییز قابل مشاهده است.
- علف شور در نواحی مختلف بیابانهای حوضه مسیله، دشت کویر، حاشیه دقهای بیابانی مانند بیابان سیاه رگه و چهار طاغی میروید.
- یکی از بهترین گیاهانی است که در مناطق غیر شور ولی کم باران میتواند کاشته شود.
- بیشتر خاصیت دارویی علف شور مربوط به برگ آن است.
بیشتر بخوانید!
خواص علف شور
- این گیاه دارویی اثرات هیجانآور، قاعدهآور و ضد کرم دارد.
- آب گیاه تازه یک دوای عالی برای ادرارآوری است.
- برای تنظیم فشار خون از این گیاه بهره میگیرند.
- اعضاء این گیاه داری اثر ملین، ضد اسکوربوت، و مدر است
- برای تنظیم فشار خون از این گیاه بهره میگیرند.
- از آن به عنوان یک تصفیه کننده خون یاد میشود.
- برای رفع مشکلات پوستی کارساز است.
- در درمان عوارض ناشی از کمبود ویتامین C موثر است.
- استفاده از خاکستر این گیاه برای رفع خارش پوست مفید است.
موارد منع مصرف
نباید بیش از حد استفاده شود و در مصرف آن باید اعتدال و احتیاط داشت.
سلطانیان
درود بر شما،
با کمال سپاس از مطالب مفیدتان؛
اما توصیفات ظاهری که از درخت سدر بعمل آمده مطابق با آن درخت سدر یا کناری که در سرزمین خوزستان میروید و همان سدر معروف است نیست. زیرا سدر به هیچ عنوان شبیه به کاج نبوده و شاخههای کشیده ندارد. لطفا بازبینی بعمل آورید .
سپاسگزارم