بررسی خواص و مزاج اسفرزه در طب سنتی
خواص و طبع اسفرزه (اسپرزه) بدین قرار است:
- مزاج اسفرزه سرد و تر است.
- خوردن لعاب اسفرزه موجب تسکین حرارت و تشنگی می‌باشد.
- لعاب اسفرزه برای بیماری‌های صفراوی مانند تب‌های گرم، غلیان خون، ناراحتی و خشونت سینه و حلق و زبان، سردرد، زخم روده و رفع یبوست روده‌ها که منشاء آن علل صفراوی یا عوارض حاصله از خوردن داروهای گرم است بسیار مفید می‌باشد.
- برطرف کننده خشونت حلق و گرفتگی صدا که از گرمی و حرارت باشد. برای این منظور اسفرزه را در آب بریزید و بگذارید بماند و در چند نوبت به جای آب خوردن از آب آن میل کنید.
- لعاب اسفرزه در کاهش درد و رفع خارش و قطع خون‌ریزی بواسیر نافع است.
- آب دم کرده اسفرزه مدر است و برای سوزاک مفید می‌باشد.
- قرقره دائم و جرعه جرعه خوردن لعاب آن، گلودرد را درمان می‌کند
- نگهداری آب و لعاب اسفرزه در دهان، برفک، سوختگی و تاول و زخم‌های دهان را درمان می‌کند.
- قرار دادن اسفرزه خیس خورده، برای رفع خارش و سوزش محل گزیدگی پشه یا حشرات، توصیه می‌شود.
- مالیدن یک لیوان لعاب اسفرزه بر روی موها بعد از حمام و سپس آبکشی آن، برای موهای خشک مفید است.
- ضماد آن با روغن گل برای درد مفاصل گرم مفید است.
- خوردن اسفرزه حل شده در آب خنک برای درمان گُر گرفتگی خانم‌هایی که یائسه شده اند، مفید است.
چه افرادی باید در مصرف اسفرزه احتیاط کنند؟
- افرادی که معده ضعیف و مشکلاتی نظیر قار و قور شکم، ترش، نفخ و احساس سنگینی بعد از صرف غذا دارند.
نکات مهم در مصرف اسفرزه
- اسفرزه را به هیچ وجه نباید کوبید چراکه ممکن است مصرف حتی مقدار کم آن باعث مرگ شود.
اسفرزه بسیار نفاخ است و مصلح آن خوردن آن همراه عسل است.
