پیاده روی یکی از بهترین ورزش‌ها است که معمولا برای تمامی افراد مناسب بوده و توصیه می‌شود. ورزش اگر به شکل و اندازه نامناسب صورت بگیرد، خود مشکل‌ساز خواهد بود. فردی را تصور کنید که پس از سال‌ها بی‌تحرکی تصمیم به ورزش می‌گیرد، بدن این فرد به احتمال زیاد انباشته از مواد نامناسب است. ورزش کردن مخصوصا اگر شدید باشد، باعث افزایش حرارت بدن وی و رقیق شدن مواد غلیظ و چسبنده آن می‌شود. این رقیق شدن منجر به حرکت مواد و جابه‌جایی آنها خواهد شد.
ممکن است این مواد به اندام‌های ضعیف و حیاتی سرازیر شوند. این مواد ممکن است مشکلات مختلف و گاهی خطرناک مثل گرفتگی عروق را به دنبال داشته باشند. چنین افرادی باید در قدم اول زیر نظر پزشک متخصص طب سنتی رژیم‌های غذایی مناسب و دستورات پاکسازی را انجام دهند و به تدریج ورزش را شروع کنند.
ورزش ملایم و طولانی جهت لاغری ( مانند پیاده روی )
اگر ورزش به میزان زیاد انجام شده و تعادل نداشته باشد، یا با مزاج شخص تناسب نداشته باشد، باعث سردی بدن، ضعف، تیرگی پوست (کبودی هنگام ورزش) و پایین نیامدن ضربان قلب تا مدت طولانی بعد از ورزش می‌شود که نشان‌گر مضر بودن این ورزش خواهد بود. ورزش باعث افزایش حرارت بدن و تحلیل بردن رطوبت‌های زائد و دفع آنها از طریق عرق و با واسطه از طریق ادرار و روده می‌شود. بنابراین ورزش یکی از بهترین روش‌های دفع مواد زائد از بدن است. برعکس، بی‌تحرکی منجر به تجمع مواد زائد در بدن می‌شود که ریشه بسیاری از مشکلات خواهد بود. اصطلاحاً در طب سنتی به آن امتلاء (پرشدگی بدن از مواد زائد) گفته می‌شود.
اگر ورزش شدید، کوتاه و سریع انجام شود، باعث افزایش شدید حرارت بدن می‌شود. این امر برای افراد با مزاج‌های سرد (تر یا خشک) خوب است (مانند ورزش‌های بی‌هوازی). افرادی که به دنبال لاغر شدن هستند، از ورزش ملایم، طولانی و کند، بیشترین بهره را می‌برند. نقش تحلیل‌برندگی آن بیشتر است و حرارت را خیلی افزایش نمی‌دهد. به این ترتیب این ورزش‌ها برای افراد گرم مزاج (تر یا خشک) مناسب‌تر است. تمام افراد به ورزش نیاز دارند، ولی نیاز افراد با مزاج سرد و تر و سپس افراد با مزاج گرم و تر به ورزش بیشتر است.
میزان مناسب ورزش از نگاه طب سنتی
حرکت بسیار زیاد، باعث گرم و خشک شدن بدن شده (افزایش صفرا) و اخلاط بدن را متعفن می‌کند. همچنین حرکت زیاد موجب تحلیل بدن شده، بدن رو به سستی رفته، ایجاد خفقان و غش می‌کند. ورزش‌های سنگین یعنی ورزشی که بیش از حد معمول باشد، نه تنها ارزش درمانی ندارند بلکه یک نوع خودکشی محسوب می‌شوند. وقتی فردی چند سال ورزش سنگین می‌کند، مانند آن است که فتیله چراغ عمر خود را بالا کشیده باشد. حاصل این عمل، نور خیره کننده‌ای است که در ظاهر، دیگران را به حیرت درآورده است و شخص، مورد تحسین قرار می‌گیرد. این کار باعث می‌شود که سوخت چراغ زندگی جسمانی، یعنی حرارت و رطوبت غریزی به سرعت رو به پایان رود.
با اتمام حرارت غریزی، قوای بدن(حیوانی، طبیعی و نفسانی) دیگر در کالبد جسم باقی نمی‌مانند و از بدن خارج می‌شوند(خروج روح از بدن). این اتفاق توجیه طب سنتی بر مرگ‌های زودرس بسیاری از ورزشکاران حرفه‌ای در این روزگار است. بنابراین می‌توان به صراحت گفت که تقریبا هیچ یک از ورزش‌های حرفه‌ای رایج، مورد تایید طب سنّتی نیست. در طب قدیم، ورزش‌های سنگین، محدود به مواردی مثل کشتی بود که علاوه بر این که موارد علمی در روش اجرای آنها لحاظ شده بود، در گزینش افراد هم دقت می‌شد. ضمن نهی افراد خشک مزاج و به ویژه افراد صفراوی از این گونه فعالیت‌ها، اغلب، افراد دموی، با رعایت تمهیدات لازم، به آنها می‌پرداختند.
پیاده روی بهترین ورزش
پیاده روی فواید فراوانی برای بدن دارد از جمله اینکه گردش خون در بدن را افزایش داده، قلب را فعال و سالم نگه می‌‌دارد، موجب افزایش سوخت و ساز بدن می‌شود و وزن بدن را کاهش میدهد. پیاده روی قدرت ذهن را از طریق افزایش هشیاری، تقویت حافظه و تمرکز، افزایش میدهد. همچنین احساس افسردگی، استرس و فشار‌های عصبی را از بین می‌‌برد.
منبع
کتاب پاسداشت تندرستی با پزشکی ایرانی – نوشته ریحانه معینی، نرجس گرجی
