پیاز یک داروی خانگی است. از عصاره آبی این گیاه به همراه عسل شربتی تهیه می شود که مصرف یک قاشق غذاخوری آن سه بار در روز در پیشگیری و درمان سرماخوردگی و آسم و برونشیت مؤثر است.
بررسی مزاج پیاز در طب سنتی اینجا را بخوانید.
خواص پیاز
- ادرار آوری قوی است و خام و پخته آن هر دو این اثر را دارند.
- دارای انسولین گیاهی است و استفاده از آن قند خون را پائین می آورد . بیماران مبتلا به مرض قند باید حتما هر روزه از آن استفاده کنید.
- اگر پیاز را له کنید و در زیر شکم شخصی که مبتلا به احتباس ادراری است قرار دهدی ادرار را باز می کند.
- نیم پز برای سوختگی ها نیز موثر است.
- خام محرک قلب است.
- باکتری کش است.
- تقویت کننده و نرم کننده سینه است.
- برای این منظور پیاز را آب پز کرده و بخورید. پیاز سنگ کلیه را خرد می کند.
- در پياز يك ماده محرک قلب وجود دارد.
- خوردن پياز قند خون را كاهش میدهد و ترشح صفرا را زياد می كند.
- ضد سرفه و قاعده آور و مدر است.
- در شيره تازه پياز يك عامل پايين آورنده قند خون يافته اند كه در اثر بخار فرار است و فعاليت خود را از دست مى دهد.
- پياز و پيازچه و موسير محلل و ضدعفونى كننده و التيام دهنده زخم هستند. اگر آب آنها با عسل مخلوط شود براى محل سوختگى مفيد است.
- چكانيدن آب آن در گوش براى رفع سنگينى شنوايى و طنين در گوش و پاك كردن چرك و تحليل باد آن مفيد است.
شربت پیاز
برای رفع دردهای عصبی شربت پیاز بهترین دارو است شربت پیاز به این صورت تهیه می شود : 100 گرم پیاز خام را با 400 گرم آب مخلوط کرده و بپزید تا له شود سپس 400 گرم قند روی آن بریزید و بگذارید که جوش بزند تا قند حل شود سپس آنرا صاف کنید و در یخچال قرار دهید.
تنتور پیاز
برای رفع گاز معده از تنتور پیاز می توان استفاده کرد . مقدر مصرف آن 10تا 15قطره است که باید در آب حل کرده و مصرف نمود .
موارد منع مصرف پیاز
پياز براى گرم مزاجان مضر است و اسراف در خوردن آن موجب ايجاد فراموشى و نفخ و بادهاى غليظ و خلط غليظ و تشنگى و سردرد است، براى اين كار بايد پياز را با آب و نمك شست و با سركه خورد و بعد از خوردن پياز براى اجتناب از ناراحتىهاى جانبى آن آب انار و كاسنى ميل شود.
راهکاری برای رفع بوی بد پیاز
براى رفع بدبويى پياز مىتوان باقلا و يا گردوى پخته و يا نان سوخته خورد و پيازداغ يا پياز سرخ شده اين ناراحتىها را ندارد و بو نيز ندارد.
منبع: کتاب پیشگیری و شفای بیماریها از سیر تا پیاز، دکتر عبدالله پورعبدالله