کشور پهناور ایران وارث دو میراث گرانقدر است یکی میراث ارزشمند تنوع زیستی و دیگری گنجینه گرانقدری از دانش و کتب طب سنتی. گنجینه ارزشمند طب سنتی بومی به عنوان میراث فرهنگی و معنوی و دانش نانوشته مردم این سرزمین که ارتباط تنگاتنگ و جدایی ناپذیر بین انسان و طبیعت است باید در کنار تنوع زیستی حفظ و مورد استفاده علمی قرار گیرد.
در واقع این دو میراث (مادی و معنوی) مکمل هم بوده و استفاده از دانش طبِ سنتی بومی می‌تواند کمک قابل توجهی به بهره‌برداری از ذخایر ارزشمند ثروت زیست شناختی نماید. در همین راستا مجموعه طبایع با هدف ترویج فرهنگ استفاده از دانش موجود در نوشته ها و کتاب های طب سنتی ایرانی و همچنین بهره گیری از دانش طب سنتی سایر کشورها اقدام به راه اندازی کتابخانه طب سنتی کرده است.
