بادمجان شیرین و رسیده سبزی خوبی است، اگر پرهیز و رژیم درمانی مشخصی ندارید؛ به سفره خودتان گاهی دعوتش کنید و به آن برچسب نزنید که بد و سودازاست و نباید خورد!
بادمجان؛ سودازای پرخاصیت
- بادنجان رسیده سرشار از فیبر، پتاسیم و ویتامین‌های گروه ب است.
- و به این ترتیب در دیابت، تنظیم فشارخون و بیماری‌های قلبی انتخاب خوبی است.
- به داشتن آنتی‌اکسیدان نیز معروف است ، البته بیشترین مقدار این آنتی‌اکسیدان در پوست بنفش آن است که توصیه به مصرف پوست آن نمی‌شود.
- ملین خوبی است، فیتو نوترینت‌های موجود در آن از بروز بیماری‌های سخت و مزمن جلوگیری می‌کند.
- خوشبو کننده عرق بوده و ادارآور است.
- کم کالری می‌باشد.
- ورز دادن پوره بادمجان پخته با دست به رفع تعریق بیش از حد و غیرطبیعی دست کمک می‌کند.
مگه نمیگن بادمجان سودازاست؟
طبیعت بادمجان گرم و خشک است و پس برخلاف باور عموم، بالذات سرد نیست!
اما مصرف نادرست، بدون مصلح و بی رویه آن باعث می‌شود گرمی و خشکی و به ویژه حرارت بدن بالا بره و مواد داخل بدن دچار نوعی احتراق شوند و از این احتراق و سوختگی، رسوباتی ایجاد می‌شود به نام سودای سوخته که این مواد زائد در بدن و مغز رسوب می‌کند و مشکل زاست.
پس:
مصرف گهگاهی بادنجان، آن هم با مصلحات و شیوه پخت صحیح در افراد سالم مشکلی ایجاد نمی‌کند.
مگر فرد به تجویز پزشک، مبتلا به سوء مزاج سوداوی یا بیماری‌های صفراوی حاد باشه که فقط در طول درمان از مصرف بادنجان منع بشود.
این افراد کمتر بادمجان بخورند!
اگر مبتلا به مشکلات و بیماری‌های زیر هستید؛ بادمجان انتخاب بدی برای شماست مگر در حد کم و هوسانه.
- افراد مبتلا به بیماری های کلیوی و سنگ کلیه
- افراد مبتلا به سنگ کیسه صفرا (چون بادمجان اگزالات دارد و اگزالات به تولید سنگ کمک می‌کند!
- افراد مبتلا به کم خونی فقر آهن (چون بادمجان ناسونین دارد که به آهن وصل شده و آهن را از بدن خارج می‌کند).
- افراد مبتلا به بیماری پوستی (کهیر، اگزما، پسوریازیس، برص (ویتیلیگو) و آفت مکرر).
- افراد مبتلا به کولیت و بواسیر
- افراد مبتلا به واریس
- افراد مبتلا به افسردگی
- افراد مبتلا به اندومتریوز و دردهای شدید قاعدگی
بادمجان را تدبیر کنید! تا مضرات آن کمتر به بدن برسد!
برای این که مضرات بادمجان کمتر به بدن برسد، باید نکات زیر را مدنظر قرار بدید:
- بادمجان در کل باید رسیده باشد.
- بهترین نوع، بادنجان تازه، کم تخم با پوست براق است.
- وقتی پوست آن را می‌گیرید، زیر آن سبز نباشد که در این صورت کال بوده و بهتره میل نشود.
روش‌ها و مراحل تدبیر بادنجان
روش‌های گرفتن تلخاب
بسته به شرایط و نحوه دسترسی، یکی از سه روش زیر را برای گرفتن تلخاب به کار ببرید:
- بادمجان را بعد گرفتن پوست، نمک بزنید و در آفتاب قرار بدید تا تلخاب آن جدا شود.
- یا دو سه ساعت در آب نمک سرد قرار دهید و چندبار اینکارو تکرار و بعد آن‌ها را شسته و آبکشی کنید.
- یا بادنجان‌ها رو بعد پوست گیری در آب جوش و نمک، دو سه جوش بدید سپس آبکش کنید و استفاده کنید.
ادامه کار…
- تفت مختصر بادنجان با شعله ملایم و ترجیحاً با (کره گاوی، روغن زرد گاوی نه روغن دنبه)، کبابی نمودن یا گذاشتن آن در فر هم خوب است؛ ولی سرخ کردن آن اشتباه بزرگی است
چون از یک ماده غذایی بسیار کم‌کالری، بدون کربوهیدرات و سرشار از فیبر و ریزمغذی‌ها، ماده‌ای غذایی مضر می‌سازد. در حالت کلی حالت خورشی بادمجان بیشتر از حالت کشک بادمجان و میرزاقاسمی و … توصیه می‌گردد.
- بادمجان وقتی با گوشت مرغ یا گوسفند نیز پخته می‌شود هضم بهتری دارد.
- هنگام پخت هم از چاشنی و ادویه‌هایی چون رب انار، گلپر یا زیره بهره بگیرید.
- حتی بهتر است، بادمجان و کدو را با هم و به همراه گوشت به شکل خورش بپزید تا اصلاح شود.
سخن پایانی…
بیشتر سبزیجات در غذا به واسطه بخارپز یا آبپز شدن و همراه با کمی روغن، پیاز، زردچوبه و … و اگر غذا گوشتی است، همراه گوشت، اصلاح می‌شوند!
ما در پست بالا به شما آموزش دادیم که چگونه بادمجان را طبح و مصرف نمایید تا اصلاح و تدبیر شود و آسیب کمتری متوجه بدن شما گردد.
اما بدانید که و مصرف مداوم آن بدون به کار بردن مصلحات، سبب غلبه خشکی و بیماری های سوداوی می‌شود، پوست را بدرنگ، سیاه و یا زرد کرده و درد پهلو، بواسیر و بثورات دهانی را در پی خواهد داشت.
منبع
تیم محتوایی طبایع ( با سپاس از دکتر الهام اختری، دکتر مرضیه اعلی زاده و دکتر پانته آ شیرویه)
