بر اثر حرکات آدمی در بیداری و گردش دایم حرارت غریزی، به تدریج، روح (که لطیف تر از جسم است) و نیز اخلاط بدن، دچار تحلیل می شوند که حاصل آن ضعف قوّت روح، درماندگی، سستی، تباهی اندیشه و رای و… اسـت. (در بیداری طولانی مدّت، جسم نیز به تدریج دچار تحلیل می شود) بنابراین، انسان نیاز به حالتی از جمله خواب دارد که این مشکلات را جبران کند.