مُعفِّن یا مُتَعفِن: گنداننده، دوایی گرم است که به واسطه ی تحلیل رطوبت، موجب فساد در عضو می شود. مانند زرﻧﻴﺦ ﺗﺎﻓﺴﻴﺎ (ﺻﻤﻎ ﺳﺪاب ﻛﻮهی).
دوایی را گویند که به حرارت غریبه خود فاسد گرداند مزاج عضو را و رطوبات و ارواح آینده به سوی آن رامتعفن گرداند و تمام آن را به تحلیل برد و باقی را قابل اینکه بگرداند جزو عضو نگرداند. (فهرست مخزن الادویه ).
هر ماده ای که موجب فساد بافت یا بروز غانقریا در عضوی گردد (کتاب دوم قانون ابوعلی سینا ص 145 و لاروس طبی)