دردِ ناگهانی در ناحیه شکم مخصوصاً قسمت های مجاورِ قولون ها را قولنج گویند (تاج بخش، 1385: 304) قولنج انواع مختلف دارد و از بیماری های مشترک میان انسان و چهارپایان است.
گونه های قولنج
گونه های قولنج بر پایه «کتاب قولنج» رازی: «گونه نخست: پدید آمده از پس مانده هایی که با بلغمِ سفت (غذاهایی که کامل هضم نشده) آمیختگی بسیار پیدا کرده اند و بیشترین آمار قولنج را در پی دارند؛ 1- از خوراک: بد گواریدن، (تخمه) هایی پی در پی و خوردن خوراکی های سنگی و پُرخوری. 2- دوری از تهی سازی بدن 3- ایستادگی در برابر پیخال کردن (= خودداری از مدفوع کردن). گونه دوم: قولنج از بادهای فشرده که پدید آمده از بلغم سفت است؛ 1- از خوراک: خوراکی های بادساز یا بسیار سرد زا. 2- از نوشیدن آب بسیار سرد یا پُرخوریِ میوه های تازه. 3- از بادهای گیر کرده در لایه های دیواره ای روده. 4- جلوگیری از بیرون راندنِ بادها. گونه سوم: پدید آمده از آماس گرم که تنگ کننده راه است. گونه چهارم: پدید آمده از پیچ خوردگی روده؛ 1- فشردگی روده در کیسه فتق 2- گره یا پیچ خوردگی روده 3- پارگی رشته های نگهدارنه روده 4- جست و خیزهای تند وتیز در پیِ کُشتی گرفتن و یا ورزش کردن و یا بلند کردن چیز سنگین، همگی به پیچ یا گره خوردگی و یا پارگی رشته های نگهدارنده روده ای می انجامد. گونه پنجم: پدید آمده از خشکی پسمانده ها؛ 1- خوراک: خوراکِ بند آورنده یا خشک کننده. 2- خشک شدگی: می‌تواند از پُرجُنبشی، پیشاب کردنِ بسیار، عرق کردن بسیار، ایستادگی در برابر تشنگی (نیاشامیدنِ آب) باشد. (حمامی، 1385: 144- 145).
