ازگیل که با نام های زعرور، گویچ یمیشان نیز شناخته می‌شود، یکی از گیاهان خانواده رز می‌باشد و از نظر گیاه‌شناسی گیاهی مابین گلابی و زالزالک است. ازگیل ابتدا به رنگ سفید است و با رسیده شدن به رنگ قهوه‌ای در می‌آید. این گیاه که در جنوب شرقی اروپا و جنوب غربی آسیا یافت می‌شود، به سرعت فاسد می‌گردد و سرشار از پکتین می‌باشد.
طبع ازگیل سرد و خشک است. طبع ازگیل برای افرادی با طبع گرم و‌تر مناسب و مفید است. اما افرادی که طبع سرد و خشک دارند با طبع ازگیل ناسازگار بوده و ممکن است بدنشان پس از مصرف آن واکنش نشان داده و با مشکل مواجه گردند. اما مصرف این میوه همراه با مصلح آن ایجاد تعادل می‌کند و از بروز مشکل پیشگیری می‌شود. بهترین مصلح برای ازگیل، عسل و انیسون است.
ازگیل مشکلات کلیوی را برطرف و بدن را سم‌زدایی و با طبع سرد و خشک خود؛ به تسکین حدت صفرا و خون کمک می‌کند.
در هنگام مصرف ازگیل مواظب دانه‌های موجود در آن باشید، به این دلیل که دانه‌های ازگیل دارای ماده‌ای سمی به نام هیدروسیانید است و مصرف آن برای بدن مضر است. همچنین در زمانی که مبتلا به یبوست هستید از مصرف ازگیل خودداری نمایید.
