سَبط در اصطلاح دارای چند معناست 1) فروهشته و آویخته گردیدن مو، ضد جعد و فر، موی راست و بی گره 2) گرفتار تب گردیدن (مبتلا شدن کس به سَباط یعنی تب) 3)به نقل از کتاب منتهی الارب؛ سبط به درختی گفته میشود که یک ریشه ولی شاخ و برگ فراوانی دارد گفته میشود.
