ارجوان درختچه‌ای زیبا است که به صورت پرورشی در پارک‌ها، باغات و بلوار‌ها از آن استفاده می‌شود. این گیاه با نام‌های ارغیدا، اکوان، ارغوان، وازی و دادی نیز شناخته می‌شود و علاوه بر جنبه زینتی در طب سنتی از گل، پوست، ریشه و برگ‌های آن برای درمان بیماری‌ها استفاده می‌شود.
مزاج و خواص ارجوان
طبیعت گیاه ارجوان یا ارغوان سرد و خشک است و در برخی منابع آن را سرد و معتدل دانسته‌اند. برخی از مهمترین خواص دارویی این گیاه به طور خلاصه عبارتند از:
- پوست و چوب درختچه ارجوان در درمان آبسه و ناراحتی‌های سر مفید است.
- مصرف گل‌های تازه این گیاه باعث باز شدن صدا می‌شود، اخلاط سینه را از بین می‌برد و تنفس را راحت‌تر می‌کند.
- دم کرده پوست ریشه و گل ارغوان استفراغ آور است و به پاکسازی معده کمک می‌کند و باعث درمان سردی معده می‌شود.
- در طب سنتی از دمکرده گیاه ارجوان برای درمان ناراحتی‌های تنفسی مانند سرفه، برونشیت، آسم و تنگی نفس استفاده می‌شود.
- استعمال موضعی ضماد سوخته گل ارغوان باعث بند آمدن خونریزی می‌شود.
- کمک به درمان بیماری‌های مثانه از خواص جوشانده ریشه ارجوان است.
- برای جلوگیری از ریزش ابروها، استفاده از خاکستر ریشه ارغوان مخلوط با روغن کنجد مفید است. جالب است بدانید در گذشته از گرد خاکستر ریشه این درخت به عنوان مداد ابرو استفاده می‌شده است و مژه‌ها را بلند و خوش حالت می‌کند.
- برگ‌های جوان گیاه ارجوان خوراکی است و دم کرده آن برای دفع اخلاط موجود در بدن مفید است.
تذکر:
توصیه می‌شود همانند سایر گیاهان دارویی از مصرف زیاد و خودسرانه این گیاه به ویژه همراه با داروهای شیمیایی به دلیل وجود تداخلات دارویی پرهیز شود.
