در اصطلاح طب سنتی خارج شدن از حالت تعادل مزاجی بدن یا غلبه یکی از اخلاط چهارگانه بر مزاج اصلی عضوی از اعضاء یا اکثر یا کل بدن را سوء مزاج می گویند. البته خود سوء مزاج به دو حالت کلی ساده (ساذج) و مادی تقسیم می شود. در نوع ساده عامل خلطی وجود ندارد و عواملی مانند تغییرات آب و هوایی، علل شغلی (مثلاً در ماهیگیران که سوء مزاج سرد و تر پیدا می‌کنند و علل روانی (خشم زیاد، استرس و ..) سبب بروز سوء مزاج‌اند و در طی آن فقط یک کیفیت تغییر می‌کند؛ مثلاً گرمای معده مقداری بیش از حد تعادل می رود که با مصرف اندکی مبرّدات (سردکننده ها) به حالت طبیعی بازمی گردد. امّا در سوء مزاج مادی، سبب سوء مزاج، اخلاط هستند و در طی آن یک یا چند تا از اخلاط اربعه (صفرا، دم، بلغم و سودا) در اندامی یا اندام هایی دچار تغییر از لحاظ کمیّت یا کیفیت می شوند. بنابراین درمان آن نیز دشوارتر بوده و نیاز به اصلاح آن خلط و خروج از بدن هست.
