سکته در اصطلاح طب سنتی، بازماندن اعضاء از حس و حرکت و حتی تنفس به سبب بند آمدن تامی و انتقال دهنده های عصبی که در تمامی بطن های دماغ (مغز) به هم می‌رسد را گویند که مانع نفوذ و رسیدن روح به دماغ و سایر اعضاء و نیز مانع روح نفسانی می‌شود؛ این بیماری به یکدفعه عارض می گردد و به دو نوع مغزی و قلبی تقسیم می شود، که از مهم‌ترین دلایل سکته مغزی از دیدگاه طب سنتی انباشت مواد بلغمی، سوداوی یا تجمع مواد بلغمی و سوداوی با هم در بدن است.
سکته، مرضی است که حس و حرکت در تن زائل شود و مریض چنان نماید که مرده است.
اختلال ناگهانی شدید یکی از عروق اندام‌های حیاتی که موجب به خطر انداختن حیات می‌شود. این اختلال ناگهانی ممکن است بر اثر انسداد یا اتساع زیاده از حد و یا پاره شدن یکی از عروق اعضای حیاتی (مانند مغز قلب ریه یا کلیه) باشد. در هر حال سکته خطر ناک است و غالبا منجر به مرگ می‌شود.
سکته بلغمی: سکته ای که بر اثر خیز زیاده از حد پرده های دستگاه مرکزی اعضای حیاتی حاصل می‌شود معمولا این قبیل خیزهای پرده های مغزی بر اثر معالجات زیاد با ارسنیک دیده شده است، سکته مائی؛ سکته مغزی بیشتر در بلغمی ها دیده می‌شود.
سکته دموی: قطع ناگهانی جریان خون در یکی از اعضا که ممکن است بر اثر انقباض شدید عروق آن ناحیه حاصل شده باشد.
سکته ریه: انسداد قسمتی از عروق خونی ریه است که موجب تشمع و از بین رفتن حیات آن قسمت از نسج ریه می‌شود،
سکته مائی: سکته بلغمی
