زرشک (زرشک بی‌دانه) با نام علمی Berberis Vulgaris L و نام عربی امبرباریس: درختی است دائمی که ارتفاعش به 3 متر می‌رسد. ریشه خزنده و ضخیم و شاخه‌های شکننده دارد.
ساقه و شاخه‌های آن، خاردار و خارهای آن 1-3 شاخه است. در صورتی که پوست ساقه و شاخه کنده شود، زردرنگ است. گل‌های آن زردرنگ است که به صورت خوشه‌ای از شاخه‌ها آویزان می‌شوند و کم‌کم به میوه‌های بیضی و قرمز خوش‌رنگ تبدیل می‌شوند. بخش‌های مورد استفاده آن: میوه و پوست ریشه است.
زرشک یا امبرباریس یا انبر نارس، قابض (جمع کننده) است. یعنی اگر کسی اسهال داشته باشد، می‌تواند مفید باشد به‌خصوص در افراد گرم مزاج. همچنین زیاده‌روی در مصرف آن یبوست ایجاد می‌کند. ضد صفرا است. تشنگی و حرارت معده و کبد را مهار می‌کند. (علامت حرارت کبد این است که شخص حس می‌کند از درون گرم است و هوای گرم از گلوی فرد بیرون می‌آید و همچنین تشنگی و خشکی دهان ممکن است وجود داشته باشد).
امبر باریس طبیعتی سرد و خشک در درجه سوم دارد، از این رو افرادی که مزاج سرد و خشک دارند نباید در مصرف آن زیاده‌روی کنند، اما با این وجود نمی‌توان خواص فوق العاده آن را نادیده گرفت.
