پیج اینستاگرام طبایع

بابونه (بابونج)

بابونه نامی عمومی است که برای انواع مختلفی از گیاهان هم‌خانواده با مینای چمنی (از تیرهٔ کاسنیان) به کار می‌رود، گیاهی است پایا به بلندی ۲۰ تا ۳۰ سانتیمتر و بسیار معطر که چندین جنس دارد و در نقاط مختلف می‌روید. گل بابونه گیاهی زیبا و معطر است و خواص دارویی فراوانی دارد. بابونه اغلب در چمنزارها و اراضی شنی می‌روید. مصری‌ها، ایرانیان و یونانیان باستان از بابونه برای درمان آفتابزدگی و قولنج استفاده می‌کردند.

بابونه انواع مختلفی دارد که وﺟﻪ تمایز آنها در گل‌هایشان اﺳﺖ. نام‌های رایجی که برای بابونه ذکر شده عبارتند از بابونه حقیقی، بابونج، بابونه شیرازی و بابونق است و بابونک. بابونه، از نظر طب سنتی ایران گرم و خشک است و از تقویت کننده های تلخ به حساب می آید.

در حال حاضر فرآورده‌های مختلفی از بابونه به اشکال دمنوش بابونه، روغن بابونه، کرم بابونه، لوسیون بابونه و قطره خوراکی آن در بازار وجود دارد.

خواص درمانی

در متون پزشکی و دارویی کهن و نیز از نگاه حکمای ایران بابونه از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بوده و هست.بابونه مقوى مغز و اعصاب و قوای جنسی، جهت بیماری‌های دِماغی و سردرد و تحلیل ریاح گوش مناسب است و جویدن آن جهت زخم‌های دهان و زبان نفع بسیار دارد. مُدّر فضولات و پاک کننده کثافات سینه است و بثورات را از بین می‌برد و جوشانده آن رنج و خستگی‌ها و صلابات و نزولات و درد رحم و مقعد را زایل می‌کند.

بابونه از گیاهان تب بر مشهور و ضد سرماخوردگی است مقوی معده و بادشکن بوده و دارای خواص ضد کرم امعاء است.

گیاه بابونه در نرم نمودن تورم‌های مختلف، همچنین در خرد کردن سنگ مثانه و دفع سودا و بلغم متعفن و دشواری دفع ادرار و  احتباس عادت زنانه مؤثر بوده و اخلاط غیرطبیعی را به طور کلی دفع می‌نماید.

پیشنهاد ویژه!

آنلاین | رایگان | پیشرفته