مُغَرّی؛ یعنی چسبنده و لزوجت پیدا کننده ، دوایی لزج است که ورودی مجاری گوناگون را مسدود می سازد، مانند مانند کتیرا و صمغ عربی و نشاسته و آهک شسته
دوای خشکی است که اندکی رطوبت لزجی دارد و به وسیله آن به منافذ و دهانه ها می چسبد و آن را می بندد و مانع سیلان می گردد و هر چیز لزج سیال چسبنده را چون بر آتش نهند به صورت مغری درآید که دهانه ها و منافذ را می بندد و جلو سیلان را می گیرد. (از کتاب دوم قانون ص 150).
چیز لزجی که بر منافذ و شکاف های مجاری می چسبد و آن را می بندد. (از بحرالجواهر)
