حوض و خزانه حمام، مترادف آبشنگ. ظرفی فلزین یا چوبین یا سفالین به اندازه قامت آدمی با سرپوشی سوراخدار که بیمار را در آن نشانند و سر وی از سوراخ بیرون کنند. و آن دو گونه است ، آبزن تر و آبزن خشک. در آبزن تر آب گرم مخلوط به ادویه یا آب ادویه جوشانیده میریزند و در آبزن خشک داروهای خشک ریزند یا بخور کنند و بیمار را در آن به شکلی که مذکور شد بنشانند یا بخوابانند (دهخدا).
یکی از روش های درمانی طب سنتی ایران استفاده از آبزن می باشد. آبزن در اصطلاح به وسیله ای گفته می شود که در حمام ها قرار داشته و طول آن به اندازه قد انسان بوده و در حال حاضر به آن وان گفته می شود.
در این شیوه به بیمار توصیه می شود تمام یا بخشی از بدن خود را (برحسب صلاحدید پزشک متخصص طب سنتی ایران) در ظرفی حاوی آب به تنهایی یا به همراه ترکیبات دارویی مشخص قرار دهد.
آب می تواند گرم یا نیم گرم باشد و به صورت خالص یا به همراه جوشانده برخی گیاهان دارویی، روغن های دارویی، یا جوشانده برخی گوشت ها استفاده شود.
