از منظر طب سنتی داء الفیل، بیماری است که به موجب آن ورم هایی در پا، ساق، زانو یا انتهای ران به وجود آمده و پای بیمار شبیه به پای فیل بزرگ و متورم می‌شود؛ ماده آن بیشتر خون سوداوی و یا خون غلیظ و یا بلغم غلیظ لزج سوخته است.
در بیماری داء الفیل یک یا دو پا ورم می‌کند به قدری که پا شبیه پای فیل می‌شود و علت آن کرم کوچکی است که بیشتر در دستشوئی ها وجود دارد و قابل رویت نیست و روی پا حرکت می‌کند و زیر پوست مخفی می‌شود و باعث بسته شدن لنف ها و رگ ها می‌شود و نتیجتاَ پا ورم می‌کند و درمان درستی ندارد و نمی‌توانند جای حشره را پیدا کنند.
در طب اسلامی درمان آن استفاده از سرکه است که موجب کشتن انگل ها می‌شود. در روایتی می‌فرماید برای کشتن انگل ها و کرم باید در سرکه غوطه ور شد.
و فرق آن با دوالی (واریس) در این است که در دوالی ماده در رگ عروق تجمع می‌کند و در داء الفیل ماده مرض بین عضله و غشا و ساق و کف دیده شده و از عروق به گوشت منتشر می‌شود.
برخی منابع نیز ذکر کرده‌اند که بیماری داء الفیل با نام علمی « فیلاریازیس لنفاوی» درمناطق گرمسیری مشاهده شده و با انتقال انگل از طريق نیش پشه انسان را مبتلا می کند. انگل ها با قرار گرفتن روی پوست فرد وارد بدن و عروق لنفاوی شده و به كرم تبديل می شوند.
