شَرج در اصطلاح طب یعنی گوشت مُخاطی دهانه مقعد؛ عضله گوشت مقعد که با پوست آمیخته است؛ «سرسِفره» (= سوراخ مقعد) (محمد بن یوسف هروی، 1387: 230) وقتی می گویند: «نجاست اگر از شرج بیرون بیاید»، [منظور سوراخ مقعد است] و بر عضله و عصب آن هم اطلاق می شود. (محمد بن یوسف هروی، 1387: 230).
کار این عضله آن است که مقعد یعنی لبه روده را روی هم بکشد تا وقت حاجت، باقی مدفوع را بیرون کند.
