غثیان حالتی است که معده را عارض می‌گردد به سبب ریزش خلطی تند به آن که گویا آن را برای دفع چیزی می‌فشارد و میل به قی کردن دارد. اگر آن حالت دائمی باشد سبب آن خود معده و الا موضع دیگر است.
ضریر انطاکی گوید: غثیان عبارت است ازضعف قسمت های بالای معده، و احساس قی، بی آنکه چیزی بیرون شود. (تذکره ٔ ضریر انطاکی ص 186). پس غثیان در معنای دقیق، حالت دل آشوبه و دل به هم خوردگی است نه خود قی کردن.
