مُحَکِّک؛ دوایی است که از شدت گرمی، اخلاط لذاعه (سوزاننده) را جذبِ منافذ کند. اما باعث زخم نشود. مانند گیاه کبیکه یا کَبیکَج (موسک).
به عبارتی محکک، دارویی خارنده است ﻛﻪ ﺧﻠﻂﻫﺎی ﺳﻮزﻧﺎک و ﺧﺎرش دﻫﻨﺪه را ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﻛﺸﺶ و ﮔﺮمی ﺑﻪ ﺳﻮی ﻣﺴﺎﻣﺎت میﻛﺸﺎﻧﺪ. ﭼﻨﻴﻦ داروﻳﻲ ﺗﺎ اﻳﻦ اﻧﺪازه ﻓﻌﺎل ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻗﺮﺣﻪ (زخم) ﺑﻪ وﺟﻮد آورد. ﺷﺎﻳﺪ ﺧﺎرشی ﻛﻪ ﺑﻪ وﺟﻮد میآﻳﺪ از ﺧﺎرﻫﺎی ﻛﺮکی ﺳﺨﺖ و رﻳﺰ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﺤﺴﻮس ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ.
