مُنضِج؛ نضج دهنده و پزنده، دوایی است که اصلاح در قوام خلط نماید. یعنی اگر غلیظ باشد، آن را به اعتدال آورد و اگر رقیق باشد، آن را چنان غلیظ کند که صلاحیتش در آن باشد.
دارویی را رﺳﺎﻧﻨﺪه (ﻣﻨﻀﺞ) ﻧﺎﻣﻨﺪ ﻛﻪ ﮔﺮمی ﻣﻌﺘﺪل دارد ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﻗﻮه ﻗﺒﺾ ﻛﻪ ﺧﻠﻂ را حبس میﻛﻨﺪ ﺗﺎ ﭘﺨﺘﻪ میﺷﻮد. ﮔﺮمی اش ﺑﻪﺣﺪی زﻳﺎد ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺧﻠﻂ را ﺑﻪ ﺷﺪت ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺑﺮد و در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺗﺮش از ﺧﺸک ﺟﺪاﺷﻮد: اﮔﺮ ﺑﻪ آن ﺣﺪ ﮔﺮم ﮔﺮدد ﭘﺨﺘﻪ ﺷﺪن ﺑﻪ ﺳﻮﺧﺘﻦ ﺗﺒﺪﻳﻞ میﮔﺮدد.
