مُسهِل؛ یعنی اسهال آور، شکم نرم کننده، هر چه سبب اخراج فضولات اعضای بدن از طريق امعاء (روده ها) كند.
دوائی که رطوبات عروق و اعضاء دیگر را بسوی امعاء کشد و از براز (مدفوع) بیرون کند. (یادداشت مرحوم دهخدا).
داروﻫﺎی ﻣﺴﻬﻞ و ادرارآور در اﻛﺜﺮ ﺣﺎﻻت ﻛﻨﺶﻫﺎی ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻫﻤﺪﻳﮕﺮ دارﻧﺪ. داروی ادرارآور ﻏﺎﻟﺒﺎً ﺗﻪﻧﺸﻴﻦ را میﺧﺸﻜﺎﻧﺪ و داروی مسهل ﺑﻮل را ﻛﺎﻫﺶ می‌دﻫﺪ.
