صَفَق در [اصطلاح طب سنتی] به معنی 1) آخر دماغ 2) کرانه هر چیزی 3) آب زردی که از چرم نو که بر آن آب ریخته باشند برآید، آب که در مشک نو بوی گرفته و زرد شده باشد 4) و در نباتات آنچه چین دار باشد.
صَفَق در [اصطلاح طب سنتی] به معنی 1) آخر دماغ 2) کرانه هر چیزی 3) آب زردی که از چرم نو که بر آن آب ریخته باشند برآید، آب که در مشک نو بوی گرفته و زرد شده باشد 4) و در نباتات آنچه چین دار باشد.