شریان وریدی یعنی سرخرگ وریدی، سرخرگ ریوی؛ سرخرگی است که از قلب به شُش رفته و خون بی اکسیژن را برای اکسیژن گیری به آنجا می برد. (تاج بخش، 1385: 232).
اما تعریف جرجانی از این سرخرگ این گونه است:« شریان وریدی از دل به سوی شش آمده است و اندر وی پراکنده شده است از بهر دو کار؛ یکی آن که تا خونی لطیف که غذای او را شاید، بدو رساند و دوم آن که نسیم هوا را از شُش به دل باز می رساند (مح: می رساند) و بدو (مح: – مح) باز می آرد.»
