توثه به دو معناست: 1)جوشی است که زخم شده و گود افتاده باشد 2) تکه ای گوشت سرخ مایل به سیاهی و شبیه به توت که از خون فاسد در پلک چشم و گاه در ملتحمه ( غشای نازک و شفافی که دنبال بخش زیرپوستی پلک چشم است؛ لایه داخلی پلک چشم) پیدا می شود و در رخساره و پیشانی و فرج و مقعد نیز دیده می شود.
گوشتی نرم و بسیار سرخ، بیشتر نزدیک گوشه چشم که رگ های سرخ از گوشه چشم و به شکل ناخن، بدان چسبیده است (ذخیره خوارزمشاهی).
