وَبا بیماری است عام که از فساد جوهر هوا به سبب اسباب آسمانی و یا زمینی ایجاد می‌گردد مانند تب وبائی، طاعون.
در قدیم کلیه‌ی بیماری های واگیردار شدید را چه در انسان و چه درحیوانات، به عنوان طاعون و در جهان شرق گاهی به عنوان وبا (الأمراض الافدة: بیماری های وبایی) ذکر می‌کردند؛ باید گفت ماهیت اکثر این بیماری ها مشخص نیست. (تاج بخش، 1385: ج1/ 402).
وبا به معنی بیماری عام که آن را مرگامرگی گویند. (دهار) (صراح ) (کشاف اصطلاحات الفنون ). پزشکان گفته اند: وبا تباهی باشد که عارض جوهر هوا گردد و آن یا به واسطه عوارض آسمانی است و یا بر اثر حوادث زمینی مانند آبی که کیفیت آن دگرگون شده و یا وجود مردار و امثال آن و مراد از تباهی هوا آن است که حقیقت هوا صلاحیتی راکه برای اصلاح جوهر روح باید داشته باشد از دست داده باشد و دفع بخارات و تغذیه بدن از آن ساخته نشود و هوای فاسد را تعفنی عارض شود مانند تعفن آب راکد مردابها و چنین هوایی البته بسیط نباشد و در اینصورت اینکه گویند هوای بسیط متعفن نشود بی اصل است. برخی گفته اند وبا طاعون است . (کشاف اصطلاحات الفنون از آقسرایی و بحر الجواهر)
